In het begin moest ik even in het verhaal komen en ook weer wennen aan de stijl waarin het geschreven is: De Ik-vorm. Het is een eigenlijk een heel lange monoloog door El (Galadriel). Zij zit nu in het vierde en laatste leerjaar van de Scolomance en heeft een klein groepje vriendinnen om zich heen verzamelt. Orion is er natuurlijk ook bij. Hij is een meester in het doden van de de malificaties, de Mals, die proberen zoveel mogelijk leerlingen te vermoorden. El vindt dat er een manier moet zijn om alle leerlingen te redden en niet alleen de leerlingen van haar eigen jaar. Daar gaat het in het boek het meeste over. Steeds meer leerlingen sluiten zich aan bij het plannen van deze actie. Het einde is spannend genoeg om direct door te gaan in het laatste deel. ( )