De chirurg Frederik woont alleen op een eiland. Op een morgen ziet hij een vrouw op het ijs. Het blijkt Harriet te zijn, de vrouw die hij veertig jaar geleden verliet. Ze heeft kanker en zal niet lang meer leven. Er volgen dan een reeks gebeurtenissen, er wordt geleefd en gestorven. Prachtige verhaallijn met mooie inzichten in het innerlijke van Frederik, Harriet en zijn dochter Louise. Mankell, de schrijver van de Wallander misdaadromans, hanteert een mooie stijl en taal die je meevoert in Zweedse landschappen en sterke karakters. ( )

Op zich heeft het boek alle ingrediënten voor een smakelijk verhaal. Een vlotte schrijfstijl, boeiende personages, geweldige omschrijving van omgeving en natuur. Het is een aandoenlijk verhaal. De eenzaamheid van de hoofdpersoon is bijna voelbaar. Toch is het voor mij allemaal net iets te saai, om echt hoog te scoren. ( )

Dit is een roman van Mankell die detective, noch thriller is. Mankell heeft zich hier gewaagd aan een psychologische roman. Lees verder op deze pagina van mijn boekenblog. ( )

Een andere kant van de thriller auteur Mankell. Mooi verteld! Steeds maar twijfels of je de hoofdpersoon, de verteller van het verhaal, eigenlijk wel aardig vindt.

De Zweedse auteur Henning Mankell stond al geruime tijd op mijn verlanglijstje van ‘te lezen’ schrijvers. Vrienden, collega’s en ook een aantal bibbezoekers met ‘betrouwbare’ smaak lieten mij al weten dat Mankell hun favoriete auteur is. Dus reserveerde ik enkele weken geleden zijn laatste roman Italiaanse schoenen. Laat mij maar al dadelijk zeggen dat ik het boek niet in één ruk uitgelezen heb. En begrijp mij nu a.u.b. niet verkeerd, ik heb het boek traag gelezen, omdat ik de mooie zinnen optimaal tot mij wou laten doordringen. Ja, ook ik ben tijdens het lezen in de ban geraakt van Henning Mankell!
Waarover gaat het boek? Het verhaal gaat over een chirurg die zich 10 jaar geleden na een ernstige medische blunder op een verder onbewoond eiland teruggetrokken heeft met een hond en kat als enige gezelschap . Het contact met de buitenwereld gaat hij zo veel mogelijk uit de weg. Totdat de vrouw die hij in zijn jonge jaren zonder uitleg in de steek gelaten heeft ineens opduikt en vervolgens zorgt voor een stroomversnelling van gebeurtenissen. De kaft heeft het over een ‘ psychologische roman’, een etiket dat mij eerder afschrikt dan aantrekt. Draaien psychologische romans niet vaak om hoogdravende persoonlijkheidsanalyses en probleemsituaties? In zekere zin voldoet deze roman wel aan deze criteria. Het hoofdpersonage is immers op de vlucht voor zichzelf en heeft moeite met zijn emoties. Door het opduiken van de vroegere geliefde wordt hij ineens verplicht om de confrontatie met zichzelf aan te gaan. Bij een minder goede schrijver zou een dergelijk verhaal verzanden in saaiheid en vervelende analyses. Niet bij Mankell die het allemaal zeer mooi kan vertellen, zodat je spijt hebt als het voorbij is. In het boek wordt geleefd en gestorven volgens de seizoenen en die heb ik daadwerkelijk gevoeld, vooral het wintergevoel, maar daar zal het huidige weerbeeld wel iets mee te maken hebben, veronderstel ik.
Henning Mankell is vooral bekend van zijn misdaadromans, o.a. de Inspecteur Wallander-reeks. Hij schreef ook een aantal romans die zich in Afrika afspelen, waar hij actief is als regisseur en artistiek leider bij het Nationaal Theater van Mozambique. ( )