Schrijnend verhaal over het onrecht dat zwarten in New York wordt aangedaan. Een jongeman, Fonny, wordt vast beschuldigd van verkrachting door toedoen van een witte politieman. Alles wordt door de familie in het werk gesteld om hem vrij te krijgen, want hij wordt binnenkort vader en vooral de familie van Tish, zijn geliefde, zet zich er helemaal voor in. Maar de getuige die hem kan vrijpleiten wordt ook opgepakt en geïntimideerd, het slachtoffer verdwijnt naar Puerto Rico en de zaak, hoe rammelend ook, is in handen van een rechter die ook onmiddellijk geloofd dat elke zwarte schuldig is.
Prachtig hoe Baldwin beschrijft dat de liefde van Fonny en Tish tegen al dit onrecht bestand is. Helaas eindigt het boek niet met de zekerheid dat het goed zal aflopen...
De film die in 2019 gemaakt is op basis van dit boek is prachtig en volgt het verhaal bijna helemaal op de voet, maar ze hebben de zelfmoord van Fonny's vader weggelaten en er een weliswaar onrechtvaardig maar toch hoopvoller eind aan geschreven. Zoals gewoonlijk, is dat m.i. geen verbetering.

Als Beale Street kon praten door James Baldwin

Mensen die niet onder een steen leven hebben afgelopen tijd ongetwijfeld al gemerkt dat de Amerikaanse schrijver weer enorm veel aandacht krijgt. Dat is mooi maar dat is ook jammer, want dat wil zeggen dat de strijd die hij toen streed (met de Civil Rights Movement) nog steeds niet getreden is.
Het is goed dat De Geus beslist heeft om zijn werk opnieuw in het Nederlands te vertalen en uit te geven. Het is minder goed dat het verhaal van Tish en Fonny nog steeds actueel is, meer dan 40 jaar nadat het geschreven is. Aan de heisa ivm met de vertaling en aan het vrouw-beeld zie je dat we 40 jaar verder zijn, aan de rest van het verhaal jammer genoeg niet.

Baldwin gebruikt het verhaal van de zwangere Tisch en haar, onterecht in de gevangenis zittende, Fonny om zijn activistische boodschap te verspreiden. En hoewel die boodschap luid en duidelijk weerklinkt is Als Beale Street kon praten ook gewoon een mooi boek. Vol spanning volg je de strijd die beide families voeren om Fonny vrij te krijgen. Je krijgt een inkijkje in spanningen tussen familieleden onderling maar ook tussen beide families én spanningen in de maatschappij.

De witte agenten die er op uit zijn om voor elke misdaad een zwarte achter de tralies te krijgen. Een zwarte, niet dé dader. De angst die er heerst om op straat op te vallen, om aandacht te trekken. Dat zijn dingen die ver van mijn bed staan en net daarom is het belangrijk om ze te lezen, om te (proberen) begrijpen hoe het voelt om nooit angst-vrij te leven.
Net als #metoo ons toont hoe groot een probleem kan zijn is de stem van Baldwin nog steeds nodig om ons op het onrecht te wijzen dat een groot stuk van de bevolking nog steeds dagdagelijks ondergaat.

Baldwin speelt het klaar om via flashbacks over het begin van de relatie tussen Tish en Fonny ook een dosis romantiek in dit verhaal aan te brengen.

Als Beale Street kon praten kan je lezen als een activistisch pamflet maar daarnaast is het ook gewoon een vlot lezend, spannend, romantisch, blik-verruimend verhaal waarin pareltjes van zinnen staan die er om vragen om onderlijnd te worden. ( )