Wie op zoek gaat naar romans over de oorspronkelijke bevolking van de Verenigde Staten, de Native Americans, zal vroeg of laat uitkomen bij het werk van Louise Erdrich (1954). Al 18 romans heeft zij op haar naam staan, naast een aantal kinderboeken en non-fictie werken. In 2019 won ze de Pulitzer Prize voor haar roman ‘The Night Watchmen’. ‘The Sentence’ is (vooralsnog) haar nieuwste roman. Het boek is in het Nederlands vertaald als ‘Sleutelwoorden’.

Het verhaal in ‘The Sentence’ volgt Tookie, een Native American vrouw van een jaar of 50, die na jaren in de gevangenis in een boekwinkel is gaan werken en probeert een kalm leven te leiden na al haar uitspattingen van vroeger. Die kalmte wordt helaas verstoord door Flora, een klant van de boekwinkel, die weliswaar is overleden, maar toch als een soort poltergeist terug blijft keren naar de winkel. Erdrich draait hier bewust een bekend (Amerikaans) horror-cliché om, want hier zijn het niet de uitgemoorde ‘indianen’ die wraak komen nemen op de moderne Amerikaan, maar is het juist een Amerikaanse vrouw die haar intense verlangen om ook een ‘indiaan’ te zijn zelfs na haar dood niet los kan laten en bezit wil nemen van Tookie.

Nu klinkt dat bijna als een klassiek horror-scenario, maar dit boek valt zeker niet in de categorie horror en is ook niet eng. The Sentence is eerder een kalm boek, af en toe zelfs wat traag voortkabbelend. Tookie doet buiten haar werk in de boekwinkel ook andere dingen: ze is getrouwd en probeert een goede relatie op te bouwen met haar man en haar wispelturige stiefdochter, ze ontmoet vrienden. Wat het verhaal zo intrigerend maakt, naast de bespiegelingen over het leven van Native Americans in het moderne Amerika, is de setting.

‘The Sentence’ speelt zich namelijk af in het heel recente verleden, tijdens de corona-pandemie. De schrijfster heeft het boek ook in die periode geschreven, wat het af en toe wat dagboekachtig maakt. Dat gevoel wordt versterkt doordat het verhaal zich voor een belangrijk deel afspeelt in een boekwinkel die verdacht veel lijkt op de boekwinkel van Louise Erdrich zelf (Birchbark Books in Minneapolis). De eigenaresse van de fictieve boekwinkel heet zelfs ook Louise. En Minneapolis, dat is de stad waar George Floyd werd vermoord door een politie-agent, in de zomer van 2020. Ook die gebeurtenis en de daaropvolgende protesten spelen een belangrijke rol in het verhaal.

Hoewel de setting dus doorspekt is met actualiteit en realiteit, is het verhaal verder volledig fictief. Is het een aanrader? Waarschijnlijk niet voor iedereen, je moet zeker tegen wat traagheid kunnen. Wat het de moeite waard maakt is dat het een tijdsbeeld geeft van een periode die we nu hard proberen te vergeten, maar die heel wat spokende wonden heeft achtergelaten. Daarnaast maakt de setting in de boekwinkel ‘The Sentence’ tot een echt een echt boeken-boek. Het wemelt van de leestips en laat je zeker achter met een langere wil-ik-lezen-lijst dan je had voordat je aan het lezen begon. ( )