Let it snow. Door John Green, Maureen Johnson en Lauren Myracle.

Eerst en vooral: ik ben een lezer, geen kijker. Ik kijk dus weinig tv en al helemaal geen Netflix. Het boek dat ik las kwam uit naar aanleiding van de verfilming ervan door Netflix. Waarvoor dank.

Maar ik las dus het boek. Geschreven door 3 geweldige schrijvers waaronder John Green. John Green himself. Meer aansporing om een boek te kopen heb je toch niet nodig!? Ik niet. Let it snow is een boek in drie delen, elke schrijver schreef dus 1 deel. De delen spelen zich allemaal op (ongeveer) dezelfde plaats en hetzelfde tijdstip af en komen op het einde mooi samen. Maureen laat ons samen met Jubilee en haar trein vastlopen in de sneeuw, John laat ons met Tobin en zijn beste vrienden een sneeuwstorm doorploeteren om tot in het wafelhuis vol cheerleaders te raken en Lauren schenkt ons Addie en een theekop-varkentje.

Elk verhaal gaat over vriendschap, liefde (of het gemis ervan) en sneeuw, bergen sneeuw. Als spoiler geef ik mee dat ze ook allemaal romantisch zijn. Met een feelgood einde, best cliché, maar in deze periode van donkere dagen is het wel eens fijn om iets hartverwarmends te lezen.

Voor wie nog nooit iets las van John Green: dit verhaal is niet representatief voor zijn andere werk. Green schrijft anders beter en meeslepender. En toch heeft dit boek, met elk verhaal op zijn eigen manier, me wel vermaakt. Dit is geen hoogstaande literatuur maar de verhalen zijn tof, de personages zijn aantrekkelijk en qua opzet en idee is het origineel en goed bedacht. Drie schrijvers die elk apart een verhaal schrijven, dat op het einde helemaal samenkomt, ik vind dat voor herhaling vatbaar.

Trek je pyjama aan, leg wat lekkers binnen handbereik en lezen maar… ( )