fragment:
Tegenover de Volterra - poort van Monteriano, buiten het stadje, staat een zeer solide, witgekalkte muur van leem met een rand van rode dakpannen om afbrokkelen tegen te gaan. Men zou er een siertuin kunnena chter vermoeder als midden de muur niet een groot, zwart gat zat , dat met iedere harde regenbui grote wordt. Wie door het gat kijkt, ziet allereerst het ijzeren hek dat het moet afsluiten, vervolgens een vierkante lap grond, die weliswaar niet helemaal uit modder bestaat, maar evenmin een grasveld kan genoemd worden, en dan tenslotte nog een muur, van steen ditmaal, met in het midden een houten deur en aan weerszijden twee vensters met houten luiken, ogenschijnlijkk de gevel van een huis met één verdieping. Dit huis is echter groter dan het lijkt, want het loop nog twee verdiepingen door naar beneden langs de heuvel, en de houten deur, die altijd op slot zit, geeft in werkelijkheid toegang tot de zolder. p 39 ( )