persoonlijk verhaal over de verdwijning van zn broertje in de bergen. Tevens een verdwijning van een vrouw in de storm op de bergen. ( )

Heel mooi boek rond verdwijning ( )

Inspecteur Erlendur is voor een vakantie vertrokken naar de Oostfjorden waar hij in zijn geboortedorp intrek heeft genomen in het huis van zijn ouders, dat nu onbewoond en vervallen is. Tijdens zijn verblijf wordt hij geconfronteerd met de verschrikkelijke gebeurtenissen die plaatsvonden toen hij 10 jaar. Hij verloor toen zijn jongere broertje Bergur in een verwoestende sneeuwstorm. Erlendur voelt zich voor de dood van zijn broertje verantwoordelijk en de herinneringen eraan grijpen diep in in zijn leven.

Tijdens de vakantie hoort Erlendur het verhaal over de verdwijning van Matthildur Kjartansdóttir, een jonge vrouw die op een ochtend in haar woning verlaat om te voet naar het huis van haar moeder te gaan. Zij wordt overvallen door een sneeuwstorm en niemand heeft haar ooit nog teruggezien. Ook niet een groep Engelse soldaten die tijdens de sneeuwstrom ook op de hoogvlakte was en dezelfde weg volgde als Matthildur. Erlendur raakt gefascineerd door deze gebeurtenis. Zijn persoonlijke onderzoek naar wat er precies met haar is gebeurd confronteert Erlendur weer in alle hevigheid met de verdwijning van zijn broertje. De wil om de waarheid over Matthildur boven tafel te krijgen is echter sterker dan het verdriet dat de herinneringen aan het verleden oproept.

In de twee misdaadromans die voorafgingen aan Verdwijnpunt (Onderstroom (2010) en Doodskap (2011)) is Erlendur niet aanwezig. Hij is met vakantie gegaan. In Verdwijnpunt vertelt Arnaldur Indriðason wat Erlendur heeft bewogen en wat er tijdens die vakantie is voorgevallen. Voor mij is Indriðason vooral een verhalenverteller en hij vertelt zijn verhaal in de van hem zo bekende ingetogen schrijfstijl. Hij gebruikt geen woord teveel. De beschrijvingen van het prachtige landschap van IJsland zijn filmisch en de karakters komen levensecht over. Hij schenkt veel aandacht aan de interactie tussen de leden van gezinnen en families die in de filosofie van Erlendur de hoeksteen van de maatschappij vormen. Bron voor veel geluk maar soms ook voor vreselijke misdaden. Daarnaast ziet Indriðason met lede ogen de veranderingen die zich op IJsland voltrekken als gevolg van de toenemende industrialisatie, die een grote aanslag plegen op het fraaie landschap.

Verdwijnpunt is niet spannend maar wel heel erg boeiend. Het zoeken naar wat verloren is, vergeten en nooit terugkomt, is de rode draad die door het verhaal heen loopt. En Erlendur met zijn hang naar het verleden en zijn melancholieke stemmingen is in dit scenario helemaal op zijn plaats. Ik heb alle boeken van Arnaldur Indriðason gelezen en voor mij is Verdwijnpunt van al deze boeken het beste. ( )

Inspecteur Erlendur Sveinsson bezoekt in de Oostfjorden van IJsland zijn ouderlijk huis. Hij wordt daarbij opnieuw herinnerd aan de verdwijning van zijn broertje tijdens een hevige sneeuwstorm en waar hij zich schuldig en persoonlijk verantwoordelijk voor voelt. Maar niet alleen gebeurtenissen uit zijn eigen leven, ook andere onopgeloste zaken krijgt hij te horen. Jaren geleden in 1942 - is een groep Britse soldaten spoorloos geraakt en tegelijkertijd verdween er een vrouw, die ook nooit meer is teruggevonden. Erlendur gaat op zoek en rakelt veel vergeten zaken uit het verleden weer op. ( )

Erlendur is weer teruggekeerd naar wat er van zijn ouderlijk huis in de Oostfjorden over is. Hij herbeleeft de sneeuwstorm waarin zijn broertje is verdwenen en die zijn vader en hij maar net hebben overleefd. Hij vraagt ook eens naar andere verdwijningen in slecht weer. Zo komt hij uiteindelijk tot het echte verhaal van de verdwijning van een jonge vrouw. En hij krijgt ook nagenoeg zekerheid over wat er met zijn broertje gebeurd is. Een verhaal dat zich langzaam ontwikkelt. Indriðason neemt er de tijd voor. Een prachtig boek!