Evenals zijn andere beschrijvingen van bijzondere mensen, waarbij de grens tussen ziek en gezond wordt verkend, bevat ook Een antropoloog op Mars een aantal aangrijpende, persoonlijke portretten van 'patiënten' met hersenaandoeningen. Wat te denken van een chirurg met het syndroom van Tourette, die echter bij operaties volslagen beheerst zijn snijwerk doet. Of een schilder die na een auto-ongeluk zijn vermogen verliest kleuren te zien, maar een nieuw gevoel voor het verwerken van zwart-wit schakeringen ontwikkelt en blijft schilderen. Of een autistische professor in de dierkunde die ondanks haar haar aandoening niet alleen een carrière heeft weten op te bouwen, wel degelijk affectie heeft met dier en mens en goed aan zelfreflectie kan doen. Stephen Wiltshire, ook een autost, vertoont al van jongs af aan de begaafdheid van een savant, en tekent op verbazingwekkende wijze allerlei bekende gebouwen. Of Greg die als hippie in de jaren '60 niet alleen met drugs en de krishna's in aanraking kwam, zich terugtrok in hun tempels, maar parallel eraan ook zijn gezichtsvermogen en zijn geheugen kwijt raakt. De 7 reizen van Sacks mijn 'zijn patiënten' in de ruim 300 pagina's heb ik geboeid gelezen; de menselijke, maar ook nuchtere, verwonderde benadering blijven aanspreken. ( )