Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
"A lifelong environmentalist, Annie Proulx brings her wide-ranging research and scholarship to the subject of wetlands and the vitally important yet little understood role they play in preserving the environment--by storing the carbon emissions that greatly contribute to climate change. Fens, bogs, swamps, and marine estuaries are the earth's most desirable and dependable resources, and in four stunning parts, Proulx documents the long-misunderstood role of these wetlands in saving the planet. Taking us on a fascinating journey through history, Proulx shows us the fens of 16th-century England to Canada's Hudson Bay lowlands, Russia's Great Vasyugan Mire, America's Okeefenokee National Wildlife Refuge, and the 19th-century explorers who began the destruction of the Amazon rainforest. Along the way, she writes of the diseases spawned in the wetlands--the Ague, malaria, Marsh Fever--and the surprisingly significant role of peat in industrialization. A sobering look at the degradation of wetlands over centuries and the serious ecological consequences, this is a stunningly important work and a rousing call to action by a writer whose passionate devotion to understanding and preserving the environment is on full and glorious display"--… (meer)
Ik hou van de natuur, ik hou van fietsen. Een paar keer in de week fiets ik door een natuurgebied dat bij hoge waterstanden onder water loopt. Dat doe ik al jaren en zo heb ik het gebied enorm zien evolueren. De aalscholvers en reiger zijn ondertussen mijn vrienden.
Daarom wou ik graag dit non-fictie boek van Proulx lezen. Haar kennen we natuurlijk vooral van haar fictie, met als bekendste (verfilmde) boek: Brokeback Mountain. Veen, dras, moeras is pas haar tweede non-fictie boek. Het is (prachtig) uitgegeven bij De Geus, in de Publiek Ruimte reeks.
Hoewel ik liever fictie lees en hoewel ik van mijzelf geen klimaatboeken meer mag lezen heb ik dit boek enorm graag gelezen; het was poëtisch (geweldige titel ook), meeslepend, boeiend, fascinerend zelfs. Ik heb zo veel bijgeleerd. En hoewel er op elke pagina ontelbaar veel weetjes en feiten worden opgesomd wordt het nergens saai; het is vlot geschreven. Proulx geweldige schrijfstem klinkt er enorm in door, net als haar activistische en optimistische stem.
Want hoewel het helemaal niet goed gaat met onze planeet (en daar blijkt het bijna niet meer bestaan van veen, dras en moeras een belangrijk aandeel in te hebben) is dit geen pessimistisch boek. Mijn angst, als lezer, om besmet te worden met een klimaatdepressie bleek ongegrond. Als we gewoon de natuur wat meer met rust laten kan alles nog goed komen, bijna alles. Het verhaal van de mangroves die uiteindelijk zichzelf gezaaid hebben ontroerde me enorm.
Veen, dras en moeras blijken immens belangrijk te zijn in onze strijd tegen de opwarming van de aarde. Cocaïne, u niet vreemd als u net als ik uit Antwerpen komt, blijkt ook hier een negatief aandeel in te hebben.
Annie Proulx schreef een klimaatboek, een geschiedenisroman, een activistisch pamflet en wetenschappelijk pleidooi, in één. Vlot leesbaar én bij wijlen pure poëzie. Wat kan de wereld mooi zijn… ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
This little book is dedicated to the people of Ecuador who made their land the first country in the world to include legal rights for natural ecosystems in its constitution. The recent ruling against mining companies to protect the Andean cloud forest Los Cedros is a significant event for the world.
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
These pages started out as a personal essay to help me understand the wetlands that are so intimately tied to the climate crisis.
Citaten
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
In the end all humans will be "haunted by waters".
"A lifelong environmentalist, Annie Proulx brings her wide-ranging research and scholarship to the subject of wetlands and the vitally important yet little understood role they play in preserving the environment--by storing the carbon emissions that greatly contribute to climate change. Fens, bogs, swamps, and marine estuaries are the earth's most desirable and dependable resources, and in four stunning parts, Proulx documents the long-misunderstood role of these wetlands in saving the planet. Taking us on a fascinating journey through history, Proulx shows us the fens of 16th-century England to Canada's Hudson Bay lowlands, Russia's Great Vasyugan Mire, America's Okeefenokee National Wildlife Refuge, and the 19th-century explorers who began the destruction of the Amazon rainforest. Along the way, she writes of the diseases spawned in the wetlands--the Ague, malaria, Marsh Fever--and the surprisingly significant role of peat in industrialization. A sobering look at the degradation of wetlands over centuries and the serious ecological consequences, this is a stunningly important work and a rousing call to action by a writer whose passionate devotion to understanding and preserving the environment is on full and glorious display"--
Google Books — Bezig met laden...
(3.84)
1
Wat een boeiend, indrukwekkend, belangrijk boek!
Ik hou van de natuur, ik hou van fietsen. Een paar keer in de week fiets ik door een natuurgebied dat bij hoge waterstanden onder water loopt. Dat doe ik al jaren en zo heb ik het gebied enorm zien evolueren. De aalscholvers en reiger zijn ondertussen mijn vrienden.
Daarom wou ik graag dit non-fictie boek van Proulx lezen. Haar kennen we natuurlijk vooral van haar fictie, met als bekendste (verfilmde) boek: Brokeback Mountain. Veen, dras, moeras is pas haar tweede non-fictie boek. Het is (prachtig) uitgegeven bij De Geus, in de Publiek Ruimte reeks.
Hoewel ik liever fictie lees en hoewel ik van mijzelf geen klimaatboeken meer mag lezen heb ik dit boek enorm graag gelezen; het was poëtisch (geweldige titel ook), meeslepend, boeiend, fascinerend zelfs. Ik heb zo veel bijgeleerd. En hoewel er op elke pagina ontelbaar veel weetjes en feiten worden opgesomd wordt het nergens saai; het is vlot geschreven. Proulx geweldige schrijfstem klinkt er enorm in door, net als haar activistische en optimistische stem.
Want hoewel het helemaal niet goed gaat met onze planeet (en daar blijkt het bijna niet meer bestaan van veen, dras en moeras een belangrijk aandeel in te hebben) is dit geen pessimistisch boek. Mijn angst, als lezer, om besmet te worden met een klimaatdepressie bleek ongegrond. Als we gewoon de natuur wat meer met rust laten kan alles nog goed komen, bijna alles. Het verhaal van de mangroves die uiteindelijk zichzelf gezaaid hebben ontroerde me enorm.
Veen, dras en moeras blijken immens belangrijk te zijn in onze strijd tegen de opwarming van de aarde. Cocaïne, u niet vreemd als u net als ik uit Antwerpen komt, blijkt ook hier een negatief aandeel in te hebben.
Annie Proulx schreef een klimaatboek, een geschiedenisroman, een activistisch pamflet en wetenschappelijk pleidooi, in één. Vlot leesbaar én bij wijlen pure poëzie. Wat kan de wereld mooi zijn… (