‘In der Mitte seines Lebens, im Sommer 1981, beschliesst der Kellner Paul Gompitz aus Rostock, nach Syrakus auf der Insel Sizilien zu fahren. Der Weg nach Italien ist versperrt durch die höchste und ärgerlichste Grenze der Welt, und Gompitz ahnt noch keine List, sie zu durchbrechen. Er weiss nur, dass er Mauern und Drähte zweimal überwinden muss, denn er will, wenn das Abenteuer gelingen sollte, auf jeden Fall nach Rostock zurückkeheren.’

Na zo’n begin kan er niet veel meer fout gaan, en dat gebeurt ook niet. Een lichtvoetig verhaal, waarin zowel schrijver als hoofdpersoon met humor en poëzie de strijd aanbinden met een totalitaire staat en een bekrompen bureaucratie.

Een charmante vondst zijn de bovenschriften die het begin van ieder hoofdstuk inluiden en die min of meer de functie hebben van het koor in een Griekse tragedie. Een beetje dommig koor, dat wel, en niet zonder ironie. ( )