Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Vorst Mysjkin, bijgenaamd ‘De idioot’, is een van de origineelste hoofdpersonen uit Dostojevski’s in dit opzicht toch al zo rijke oeuvre. ‘Een mens die in alle opzichten goed is’, een soort Jezus, maar toch een mens van vlees en bloed, hoe naïef en goed van vertrouwen hij ook is.
Bij zijn terugkeer in Petersburg, na een verblijf van vier jaar in Zwitserland, wordt hij al meteen geconfronteerd met de hoofdstedelijke hartstochten van mensen voor wie alles wordt bepaald door carrière, stand, rang en geld. Hij weet zich opmerkelijk goed te handhaven; wat hem echter noodlottig wordt is de liefde. Ongewild wordt hij de spil in twee driehoeksverhoudingen. Zijn onvermogen om te kiezen tussen de beeldschone maar onberekenbare ‘gevallen vrouw’ Nastasja Filippovna (die op haar beurt niet kan kiezen tussen hem en de exuberante Rogozjin), en de even beeldschone, intelligente, aristocratische en ‘reine’ Aglaja leidt tot een van de meest bloedstollende en aangrijpende ontknopingen uit de wereldliteratuur.
De idioot is geschreven in 1867 en 1868 in een zwarte periode van Dostojevski’s leven, toen hij met zijn jonge vrouw op de vlucht voor zijn schuldeisers in Duitsland, Zwitserland en Italië verbleef, waar hij het weinige geld dat hij nog had aan de roulette verspeelde en waar zijn eerste kind werd geboren en enige maanden later stierf. ( )
Eerste 100 bladzijden zijn zeer boeiend en vlot geschreven. Wat daarna volgt is een bijna onontwarbare opeenvolging van intriges en gesprekken, waarvan de functionaliteit zeer ondoorzichtig is. Gemeenschappelijk element: bijna altijd beweging. Al een eerste keer gelezen op 18jaar; nogal verward geheel ( )
Twee gedachten vonden elkaar, dat gebeurt heel dikwijls. Mij overkomt het onophoudelijk.
In dat gezicht...is veel lijden...
Overigens het is bekend, dat een mens van al te hartstochtelijke geneigdheid, vooral wanneer hij op jaren komt, absoluut verblind is, en bereid ergens te hopen waar helemaal niet te hopen valt, ja erger, hij verliest zijn verstand, en handelt als een dom kind, al was hij ook een wonder van wijsheid.
Weet ge, mijns inziens is het soms goed om belachelijk te zijn, zelfs heel goed: men kan elkaar eerder alles vergeven, men kan zich ook eer verzoenen.
Men begrijpt niet alles opeens, en men begint niet direct bij de volmaaktheid! Om tot de volmaaktheid te komen, moet men eerst veel niet begrijpen. Maar wij begrijpen te vlug en begrijpen zo misschien ook niet goed.
Toch was hij nog bijna volslagen idioot, hij kon zelfs niet goed spreken, en soms niet begrijpen, wat men van hem verlangde.
Ik stotterde ook woorden zonder samenhang... je wilt dan iets uitdrukken en kunt het niet... ( )
Eind november, bij dooiweer, naderde de trein van de Petersburg-Warschau-spoorweg om een uur of negen 's ochtends op volle stoom Petersburg.
Citaten
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
"And all this, and all these foreign lands, and all this Europe of yours, it's all one big fantasy, and all of us abroad are one big fantasy . . . remember my words, you'll see for yourself!" she concluded all but wrathfully, parting from Evgeny Pavolovich.
Vertaling van: →Idiotʹ⇋. - Oorspronkelijke uitgave: 1868. - 1e druk van deze uitgave: oktober 2013.
▾Beschrijvingen bibliotheek
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
▾Beschrijving door LibraryThing leden
Boekbeschrijving
Na een lang verblijf in het buitenland keert vorst Mysjkin terug naar Rusland. Zijn verbazing over het feit dat de Russische maatschappij sinds zijn afwezigheid helemaal in de ban is geraakt van geldzucht en andere verderfelijke hartstochten, en zijn epilepsie leveren hem de bijnaam 'de idioot' op. Hij wordt verliefd op Aglaja, maar doet een aanzoek aan Natasja. Een groep radicalen doet een poging Mysjkin af te persen en zijn rivaal in de liefde pleegt een aanslag op hem.
Haiku samenvatting
Nagelaten Bibliotheek: Fyodor Dostoevsky
Fyodor Dostoevsky heeft een Nagelaten Bibliotheek. Nagelaten Bibliotheken zijn de persoonlijke bibliotheken van beroemde lezers, ingevoerd door LibraryThing leden uit de Nagelaten Bibliotheken groep.
Bij zijn terugkeer in Petersburg, na een verblijf van vier jaar in Zwitserland, wordt hij al meteen geconfronteerd met de hoofdstedelijke hartstochten van mensen voor wie alles wordt bepaald door carrière, stand, rang en geld. Hij weet zich opmerkelijk goed te handhaven; wat hem echter noodlottig wordt is de liefde. Ongewild wordt hij de spil in twee driehoeksverhoudingen. Zijn onvermogen om te kiezen tussen de beeldschone maar onberekenbare ‘gevallen vrouw’ Nastasja Filippovna (die op haar beurt niet kan kiezen tussen hem en de exuberante Rogozjin), en de even beeldschone, intelligente, aristocratische en ‘reine’ Aglaja leidt tot een van de meest bloedstollende en aangrijpende ontknopingen uit de wereldliteratuur.
De idioot is geschreven in 1867 en 1868 in een zwarte periode van Dostojevski’s leven, toen hij met zijn jonge vrouw op de vlucht voor zijn schuldeisers in Duitsland, Zwitserland en Italië verbleef, waar hij het weinige geld dat hij nog had aan de roulette verspeelde en waar zijn eerste kind werd geboren en enige maanden later stierf. ( )