Dit boek valt uiteen in verschillende fragmenten, de ik-figuur danst er als het ware doorheen. Deel I 'Het schoonwassen van het hart': bespiegelingen rond de Beminde, is alleen genietbaar en inleefbaar voor wie zich toevallig in een parallele situatie bevindt. Al heel snel duikt het tweespalt op tussen de vrouw en 'de vijand' of de naamloze echtgenoot. Deel III 'Een stil verlangen' schetst de intimistische, kleurige warme portretten van een aantal mentaal alleszins onafhankelijke vrouwen (grootmoeders, tantes, zussen..) uit het Algerije van de 20ste eeuw met zijn kolonisatie, zijn onafhankelijkheidsoorlog, zijn afgesloten koele stadswoningen met klaterende binnentuinen, geurige jasmijnen en het vrijere plattelandsleven.De dominantie en het psychisch onvermogen tot enige schijn van gelijkheid en respekt voor de vrouw van de echtgenoten en vaders loopt wel als een rode draad door heel het boek, zowel op familiaal als op bestuurlijk vlak. Uiteindelijk is de gevangenis overal: in het huis van de echtgenoot, in de stadswoning, onder de sluiers..
Selektief gelezen, de mooiste fragmenten eruit genomen. ( )