Interessant thema: hoe als individu omgaan met de druk van de samenleving, hoe omgaan met de vraag hoe je je eigen weg kan gaan en niet volledig aanpast aan de sociale druk; Wolf situeert dat bovendien in de specifiek Oostduitse maatschappij, in de jaren 50 en begin jaren 60, wat het nog interessanter maakt. Ook de schrijfmethodiek is bijzonder: Wolf mijmert luidop over haar (fictieve) vriendin Christa T., probeert schoksgewijs, fragmentair een beeld van haar eigenzinnige persoonlijkheid te krijgen, en moet regelmatig toegeven dat het haar niet helemaal lukt. Maar die methodiek maakt de lectuur bijzonder moeilijk, en soms bijna onleesbaar. Toch sterk en authentiek, maar niet helemaal geslaagd, vind ik. ( )