Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Fantasy.
Fiction.
Mythology.
Humor (Fiction.)
HTML:Being immortal is not all it once was. Yes, the twelve Greek gods of Olympus are alive and well in the twenty-first century, but they are crammed together in a London town houseâ??and are none too happy about it. Even more disturbing, their powers are waning.
For Artemis (goddess of hunting, professional dog walker), Aphrodite (goddess of beauty, telephone sex operator), and Apollo (god of the sun, TV psychic), thereâ??s no way outâ??until a meek cleaner, Alice, and her would-be boyfriend, Neil, turn their world literally upside down. When what begins as a minor squabble between Aphrodite and Apollo escalates into an epic battle of wills, Alice and Neil are caught in the cross fire, and they must fear not only for their own lives, but for the survival of humankind. Nothing less than a true act of heroism is neededâ??but can these two decidedly ordinary people replicate the feats of the mythical heroes and save the world?
GODS BEHAVING BADLY is that rare thing: a charming, funny, utterly original first novel that satisfies the head an… (meer)
andejons: Both are about ancient gods trying to make do in the modern world, living quite undignified lives and longing for something better. Phillip's book is more lighthearted, but also more coherent.
Artemis (Griekse godin van de jacht en de kuisheid, en tegenwoordig aan de kost komend als hondenuitlaatster in Londen) stuit op een ochtend onverwacht op een boom die er een dag eerder nog niet stond. Och god, is haar tweelingbroer Apollo soms weer bezig geweest? Dat moet onmiddellijk onderzocht worden.
'Hello,' she said. There was a long silence. 'Hello,' said Artemis again. 'Are you talking to me?' said the tree. It had a faint Australian accent. 'Yes,' said Artemis. 'I am Artemis.' If the tree experienced any recognition, it didn't show it. 'I'm the goddess of hunting and chastity,' said Artemis. Another silence. Then the tree said, 'I'm Kate. I work in mergers and acquisitions for Goldman Sachs.' 'Do you know what happened to you, Kate?' said Artemis. The longest silence of all. Artemis was just about to repeat the question when the tree replied. 'I think I've turned into a tree,' it said. 'Yes,' said Artemis. 'You have.' 'Thank God for that,' said the tree. 'I thought I was going mad.' (p. 1-2) En op dat punt moest ik heel hard lachen - middenin een volle trein natuurlijk.
Wat een absurd idee voor een roman: de Griekse goden zijn eeuwen geleden zo aan lager wal geraakt dat de hele Olympuskliek in 1665 in Londen is neergestreken, omdat de huizen op dat moment dankzij de pest zo goed als niks kostten. Inmiddels wonen ze nog steeds met zijn allen in hetzelfde huis, dat flink aan het vervallen is. Aan onderhoud en schoonmaken doen goden nu eenmaal niet, met uitzondering van Hephaestus, wiens ruige geklus echter weinig uithaalt. Veel geld is er ook niet. Artemis verdient wat met een hondenuitlaatdienst, Aphrodite bedient een sekslijn vanaf haar mobieltje, dronkenlap Dionysus werkt als DJ in een nachtclub en de ijdele Apollo heeft binnenkort zijn eerste tv-optreden als helderziende. Ares heeft het nog steeds druk met het opstarten en escaleren van conflicten, maar verdient daar niks mee. Zeus en Hera, die ergens op zolder bivakkeren, zijn al decennialang niet meer gesignaleerd en er zijn problemen met Aphrodite's zoon Eros: sinds hij Jezus in zijn hart heeft gesloten weigert hij mee te werken aan dat gedoe met pijl en boog.
Normaal zou een dergelijk boek me te flauw voor woorden lijken, maar dankzij de enthousiaste recensies in de Engelse en Amerikaanse pers, ben ik toch overstag gegaan en heb ik verscheidene uurtjes ongecompliceerde lol gehad.
Griekse goden hebben natuurlijk nooit aan moraal gedaan, maar waren vooral uitvergrote figuren die onze eigen al te menselijke, vooral lekker slechte eigenschappen verbeeldden en die je dus te vriend moest houden. Bij Marie Phillips zijn ze nog steeds verwend, ijdel, snel verveeld, ruziezoekerig en seksverslaafd (behalve Artemis dan), maar ook lachwekkend incapabel en machteloos.Ze doen op hun manier druk mee aan het moderne leven, maar snappen niet zoveel van de sterfelijke mens en zijn nog steeds rancuneus over de broodroof door Jezus van 2000 jaar geleden en hebben de schurft aan "these modern superstitions." Eros is de enige die er anders over denkt: 'I wish I'd know him. It's such a waste. When I think, we were just down the road in Rome, living it up, having orgies -' (p. 67) Eros is ook de enige die snapt wat schuldgevoelens inhouden. Voor de rest van de Olympiërs is dat een volstrekt vreemd en onbegrijpelijk concept. Ze doen zoveel mogelijk hun plicht als god (Apollo laat keurig elke ochtend de zon opkomen, Hermes levert de doden af bij de onderwereld), maar daar houdt het mee op. Het geeft een leuke kijk van buitenaf op onze eigen moraal.
Temidden van al dat gekrakeel tussen een hoop goden in een te klein huis komen er onverwacht twee sterfelijke persoontjes huize Olympus binnen en krijgen we een lieve romance, compleet met verwijzingen naar de legende van Orpheus en Eurydice. Het verhaal hangt van gekke gebeurtenissen en toevalligheden aan elkaar, maar de vondst van Phillips is dat dat in dit geval geen echte gekkig- en toevalligheden zijn, maar dingen die bekokstoofd zijn door goden die elkaar dwars zitten of gewoon hun zin willen hebben. En zo accepteer je als lezer toch het idiote verhaal.
Wie zin heeft in een knapgevonden en -uitgevoerde komedie die verder geen enkele pretentie heeft, kan ik deze heerlijke roman van harte aanbevelen. En ook mensen zonder gymnasiumachtergrond zullen er ongetwijfeld van genieten. http://annavangelderen.blogspot.com( )
Fantasy.
Fiction.
Mythology.
Humor (Fiction.)
HTML:Being immortal is not all it once was. Yes, the twelve Greek gods of Olympus are alive and well in the twenty-first century, but they are crammed together in a London town houseâ??and are none too happy about it. Even more disturbing, their powers are waning.
For Artemis (goddess of hunting, professional dog walker), Aphrodite (goddess of beauty, telephone sex operator), and Apollo (god of the sun, TV psychic), thereâ??s no way outâ??until a meek cleaner, Alice, and her would-be boyfriend, Neil, turn their world literally upside down. When what begins as a minor squabble between Aphrodite and Apollo escalates into an epic battle of wills, Alice and Neil are caught in the cross fire, and they must fear not only for their own lives, but for the survival of humankind. Nothing less than a true act of heroism is neededâ??but can these two decidedly ordinary people replicate the feats of the mythical heroes and save the world?
GODS BEHAVING BADLY is that rare thing: a charming, funny, utterly original first novel that satisfies the head an
Google Books — Bezig met laden...
(3.44)
4
'Hello,' she said.
There was a long silence.
'Hello,' said Artemis again.
'Are you talking to me?' said the tree. It had a faint Australian accent.
'Yes,' said Artemis. 'I am Artemis.' If the tree experienced any recognition, it didn't show it. 'I'm the goddess of hunting and chastity,' said Artemis.
Another silence. Then the tree said, 'I'm Kate. I work in mergers and acquisitions for Goldman Sachs.'
'Do you know what happened to you, Kate?' said Artemis.
The longest silence of all. Artemis was just about to repeat the question when the tree replied.
'I think I've turned into a tree,' it said.
'Yes,' said Artemis. 'You have.'
'Thank God for that,' said the tree. 'I thought I was going mad.' (p. 1-2)
En op dat punt moest ik heel hard lachen - middenin een volle trein natuurlijk.
Wat een absurd idee voor een roman: de Griekse goden zijn eeuwen geleden zo aan lager wal geraakt dat de hele Olympuskliek in 1665 in Londen is neergestreken, omdat de huizen op dat moment dankzij de pest zo goed als niks kostten. Inmiddels wonen ze nog steeds met zijn allen in hetzelfde huis, dat flink aan het vervallen is. Aan onderhoud en schoonmaken doen goden nu eenmaal niet, met uitzondering van Hephaestus, wiens ruige geklus echter weinig uithaalt. Veel geld is er ook niet. Artemis verdient wat met een hondenuitlaatdienst, Aphrodite bedient een sekslijn vanaf haar mobieltje, dronkenlap Dionysus werkt als DJ in een nachtclub en de ijdele Apollo heeft binnenkort zijn eerste tv-optreden als helderziende. Ares heeft het nog steeds druk met het opstarten en escaleren van conflicten, maar verdient daar niks mee. Zeus en Hera, die ergens op zolder bivakkeren, zijn al decennialang niet meer gesignaleerd en er zijn problemen met Aphrodite's zoon Eros: sinds hij Jezus in zijn hart heeft gesloten weigert hij mee te werken aan dat gedoe met pijl en boog.
Normaal zou een dergelijk boek me te flauw voor woorden lijken, maar dankzij de enthousiaste recensies in de Engelse en Amerikaanse pers, ben ik toch overstag gegaan en heb ik verscheidene uurtjes ongecompliceerde lol gehad.
Griekse goden hebben natuurlijk nooit aan moraal gedaan, maar waren vooral uitvergrote figuren die onze eigen al te menselijke, vooral lekker slechte eigenschappen verbeeldden en die je dus te vriend moest houden. Bij Marie Phillips zijn ze nog steeds verwend, ijdel, snel verveeld, ruziezoekerig en seksverslaafd (behalve Artemis dan), maar ook lachwekkend incapabel en machteloos.Ze doen op hun manier druk mee aan het moderne leven, maar snappen niet zoveel van de sterfelijke mens en zijn nog steeds rancuneus over de broodroof door Jezus van 2000 jaar geleden en hebben de schurft aan "these modern superstitions." Eros is de enige die er anders over denkt:
'I wish I'd know him. It's such a waste. When I think, we were just down the road in Rome, living it up, having orgies -' (p. 67)
Eros is ook de enige die snapt wat schuldgevoelens inhouden. Voor de rest van de Olympiërs is dat een volstrekt vreemd en onbegrijpelijk concept. Ze doen zoveel mogelijk hun plicht als god (Apollo laat keurig elke ochtend de zon opkomen, Hermes levert de doden af bij de onderwereld), maar daar houdt het mee op. Het geeft een leuke kijk van buitenaf op onze eigen moraal.
Temidden van al dat gekrakeel tussen een hoop goden in een te klein huis komen er onverwacht twee sterfelijke persoontjes huize Olympus binnen en krijgen we een lieve romance, compleet met verwijzingen naar de legende van Orpheus en Eurydice. Het verhaal hangt van gekke gebeurtenissen en toevalligheden aan elkaar, maar de vondst van Phillips is dat dat in dit geval geen echte gekkig- en toevalligheden zijn, maar dingen die bekokstoofd zijn door goden die elkaar dwars zitten of gewoon hun zin willen hebben. En zo accepteer je als lezer toch het idiote verhaal.
Wie zin heeft in een knapgevonden en -uitgevoerde komedie die verder geen enkele pretentie heeft, kan ik deze heerlijke roman van harte aanbevelen. En ook mensen zonder gymnasiumachtergrond zullen er ongetwijfeld van genieten.
http://annavangelderen.blogspot.com (