Verhaal vol met absurde gebeurtenissen, zeer bizarre personages en sprookjesachtige passages. Om dit op overtuigende wijze vol te houden moet een schrijver van goeden huize zijn. Ik moest regelmatig denken aan "Het Martyrium" van Canetti die daar ook schitterend in slaagde.
Kafkaësk is de manier waarop de bureaucratie beschreven wordt.
Het verhaal speelt in Istanboel tegen de achtergrond van de beginnende secularisatie van Turkije en openstelling naar het Westen.
Het is eveneens het levensverhaal van het hoofdpersonage Hayri Irdal. Een soort bildungsroman, waarin hij na elkaar enkele "leermeesters" heeft. Op ironische wijze wordt deze zoektocht naar de gemiste vader psychoanalytisch geduid. ( )

De hoofdpersoon was altijd al geboeid door klokken. Hayri Irdal vindt zichzelf een nutteloos persoon. Na de dood van zijn eerste vrouw vlucht hij geregeld naar het koffiehuis. Hij wordt daar voorgesteld aan iemand die een geweldig idee heeft en hem nodig heeft voor de uitwerking ervan. Het klokkengelijkzetinstituut legt zich erop toe de klokken van Istanbul gelijk te zetten. Ze geven boetes, als de klokken te ver vooruitlopen of achterlopen. Het instituut wordt wereldberoemd. Irdal kent geen armoede meer, maar is innerlijk vertwijfeld. Het is een overbodige instelling met veel personeel waarvan een groot deel familie of vrienden van de oprichter zijn. Deze slaagt erin de overheid ervan te overtuigen grote subsidies te geven aan deze belangrijke en prestigieuze organisatie die uiteindelijk in liquidatie gaat.
Het boek verscheen eerst als feuilleton. Het gaat niet alleen over een instelling die zijn eigen functie nog moet verzinnen en direct allesoverheersend wil zijn, het is ook een satire over de snelle modernisering van Turkije na de stichting van de republiek. De discussies hierover zijn nog altijd actueel. De schrijver, een kenner van de negentiende-eeuwse Osmaanse cultuur en literatuur heeft een ironisch boek geschreven dat een aanrader is. ( )