Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... The Uncommon Reader (origineel 2007; editie 2008)door Alan Bennett (Auteur)
Informatie over het werkDe ongewone lezer door Alan Bennett (Author) (2007)
Short and Sweet (5) » 32 meer Favourite Books (337) Books Read in 2016 (895) Comfort Reads (90) Art of Reading (24) Books Read in 2021 (1,726) Authors from England (39) Books Read in 2020 (1,965) Books Read in 2017 (2,355) Books Read in 2018 (2,014) Books Read in 2013 (1,235) Books Read in 2023 (4,413) Five star books (1,387) SantaThing 2014 Gifts (270) Books Read in 2011 (153) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. Verre van ‘een juweeltje’ te zijn, is dit best een aardig boekje. Een ode aan het lezen, zo je wil. ( ) Een zeer leuk en aangenaam boekje! Het einde blijft tot op het laatste een volledige verassing, hoewel het ook een min of meer logisch gevolg lijkt. Het boekje is een ode aan het lezen maar tegelijkertijd lijkt het een beetje alsof 'lezen op zich' niet verheerlijkt dient te worden. Ik werd soms een beetje droevig over de reacties van de kameniers en het hofpersoneel over het lezen van de koningin, omdat ik vrees dat velen zo denken. Maar ondaks dat laatste ben ik zeer blij dat ik dit fijne boekje gelezen heb. Het is allemaal de schuld van de hondjes. Als ze niet zo tekeer waren gegaan tegen de bibliobus bij de paleiskeukens had Queen Elizabeth zich nooit verplicht gevoeld om uit beleefdheid een boek te lenen en had ze nooit de geneugten van het lezen ontdekt. Dit boek is duidelijk amusante fictie - voorzover bekend heeft QE II niet de minste interesse voor boeken - maar het is in de eerste plaats een lofrede op het lezen. Iedere fanatieke lezer (d.w.z. iedereen die een paniekaanval krijgt bij het idee alleen al van een treinreis zonder boek) zal opgetogen meeleven bij Elizabeths metamorfose van filistijn tot leesverslaafde. Alles is zo herkenbaar: de aandrang om altijd en overal een boek mee naar toe te slepen, de wens om de dagelijkse plichten zo gauw mogelijk achter de rug te hebben om verder te kunnen gaan met lezen, het besef dat hoe meer je leest hoe meer boeken je ontdekt die je ook nog wilt lezen. Het grappige schuilt hem hier natuurlijk in de bijzondere positie van Elizabeth. Haar hele leven heeft ze zonder tegenzin haar plicht gedaan, simpelweg omdat ze zich niets anders voor kon stellen. Ze is overal op de wereld geweest en heeft iedereen ontmoet, maar door de boeken die ze leest, gaat die wereld nu eindelijk pas echt voor haar open. Van Jane Austen snapt ze eerst niks, want die schrijft over hele subtiele klasseverschillen die Elizabeth vanaf haar verheven positie alleen met een telescoop vaagjes kan ontwaren, maar na een tijdje gaat ze daar ook wat van begrijpen. Ze begint zichzelf vragen te stellen: leest ze omdat het haar plicht is om meer van de wereld om haar heen te begrijpen of voor plezier? Keukenhulp Norman weet het wel: zijn lezen is "purely for pleasure, not enlightenment, though part of the pleasure was the enlightenment, he could see that. But duty did not come into it."(p. 31) Elizabeth weet het nog niet. Prins Philip vindt het in ieder geval maar niks. "[...] passing her bedroom that night clutching his hot-water bottle, the duke heard her laugh out loud. He put his head round the door. 'All right, old girl? 'Of course. I'm reading.' 'Again?' And he went off, shaking his head." (p. 14) De voorspelbare Elizabeth die met haar onderdanen en bevriende staatshoofden over onbenulligheidjes babbelde, vraagt nu ineens aan iedereen wat hij of zij aan het lezen is. Het personeel, vooral haar privé-secretaris Sir Kevin (een omhooggevallen Nieuwzeelander), probeert haar stiekem dwars te zitten door boeken te laten verdwijnen, maar Elizabeth trekt zich daar weinig van aan en gaat onverdroten door met lezen, aantekeningen maken en boeken bediscussiëren. Zo wordt lezen voor Elizabeth een subversieve daad, net zoals 'pleasure' en 'enlightenment' vroeger ook voor de gewone man al gevaarlijk werden geacht. Alan Bennett heeft in een heel klein boekje (122 pagina's, grote letters) een verrukkelijk verhaal neergezet, waar het regelmatig hardop grinniken is en waarin elke leesfanaat zichzelf met een zucht van genot bevestigd zal zien. http://annavangelderen.blogspot.com
Det är träffsäkert, roligt och nästan oanständigt underhållande... Bennett manages to touch on some pointed issues in this little volume: life experience versus book experience; the pleasure of reading versus the sterility of being briefed; the riddle of what is "natural" behavior when a person lives so much in the public eye. And he makes you whoop with laughter while he's at it. In recounting this story of a ruler who becomes a reader, a monarch who’d rather write than reign, Mr. Bennett has written a captivating fairy tale. It’s a tale that’s as charming as the old Gregory Peck-Audrey Hepburn movie “Roman Holiday,” and as keenly observed as Stephen Frears’s award-winning movie “The Queen” — a tale that showcases its author’s customary élan and keen but humane wit. The Uncommon Reader is a political and literary satire. But it's also a lovely lesson in the redemptive and subversive power of reading and how one book can lead to another and another and another. This time, his odd, isolated heroine is the queen of England. The story of her budding love affair with literature blends the comic and the poignant so smoothly it can only be by Bennett. It’s not his very best work, but it distills his virtues well enough to suggest how such a distinctive style might have arisen. Onderdeel van de uitgeversreeks(en)PrijzenErelijsten
In this deliciously funny novella that celebrates the pleasure of reading, the Uncommon reader is none other than Her Majesty the Queen who drifts accidentally into reading when her corgis stray into a mobile library parked at Buckingham Palace. She reads widely (J.R. Ackerley, Jean Genet, Ivy Compton Burnett, and the classics) and intelligently. Her reading naturally changes her world view and her relationship with people such as the oleaginous prime minister and his repellent advisers. She comes to question the prescribed order of the world, and loses patience with much that she has to do. In short, her reading is subversive. The consequence is, of course, surprising, mildly shocking and very funny. With the poignant and mischievous wit of The history boys, England's best loved author revels in the power of literature to change even the most uncommon reader's life. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
|
Deelnemer aan LibraryThing Vroege RecensentenAlan Bennett's boek The Uncommon Reader was beschikbaar via LibraryThing Early Reviewers. Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)823.914Literature English & Old English literatures English fiction Modern Period 1901-1999 1945-1999LC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |