Toch wel een beetje gekocht vanwege de titel : staat het word boek in.
Verhaal van de reis van een 15e eeuws joods manuscript, de Bagada. Hanna Heath,een australische conservator zeldzame boeken krijgt de opdracht het boek te onderzoeken en te restaureren. Aan de hand van wat zij vindt, beschrijft ze de reis die het manuscript gemaakt heeft in de loop van de eeuwen.
Leuk om te lezen ( )

Mijn twee sterren voor dit boek zijn alleen bedoeld voor het idee, de research en de boodschap van het boek. Het verhaal is belabberd uitgewerkt en het boek word bevolkt door onsympathieke en oninteressante karakters, met Hannah de boekconservator bovenaan.
Het verhaal van het boek word in delen verteld en gaat steeds verder terug in de tijd.
Dit boek had zo mooi kunnen zijn en het was ook goed geschreven, maar knarsentandend saai en de 'twist' aan het eind was zo knullig en overbodig dat ik het boek een schop door de kamer heb gegeven. ( )

People of the book van Geraldine Brooks (Fourth Estate, 2008) - opgedragen aan ‘the librarians’ - werd alom bejubeld in tal van recensies en is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, de geschiedenis van een 500-jaar oud religieus boek.

Het mysterieuze boek is deze keer niet gedrenkt in een dodelijk gif, is niet de drager van een geheimzinnige code die dood dan wel vrede zal brengen over al wie leeft en slaapt, bevat geen afschuwelijke waarheid die er voor moet zorgen dat wij vanaf morgen oversteken als het rood is en met z’n allen eerst ons avondeten naar binnen smukkelen vooraleer we, in ons nakie, en met een bolhoed, de hele nacht aan ruilhandel gaan doen, maar is gewoon een boek dat, door zijn onafgebroken bestaan temidden van de wreedste onverdraagzaamheden die mensen elkaar kunnen aandoen, een symbool is geworden van het overleven zelf.
People of the book zal een gelijkaardig symbool niet worden. Sterker nog, binnen vijf tot tien tot vijftig jaar bent u dit allen vergeten en kan u het hoogstens nog als gratis e-book downloaden of laten implanteren (u doet maar).

Denk de eerste drie en de laatste drie hoofdstukken van People of the book weg, en je houdt een kern over die de verbeelding niet geheel onberoerd laat. De speculaties over hoe het boek ontstond en welke reis het moet hebben afgelegd zijn nu en dan wel eens boeiend, maar tegelijk ook kinderlijk (en vaak hinderlijk) naiëf – iedereen die in dit boek meer dan twee zinnen krijgt toebedeeld is een autoriteitsfiguur en/of beschikt over het één of andere uitzonderlijke talent: de beste boekconservator is niet toevallig de dochter van een niet te evenaren neurochirurge en een wonderlijk talentvol kunstschilder, haar studentenvriendje werkt in het beste lab ter wereld enzoverder – die regale wereld zet zich door in de jonge jaren van het bijzondere boek, waarbij elke schrijver, elke smid, elke slaaf, elke dokter, elke rabbi, ... in het één of ander onovertroffen is.
Dat er naar het einde toe dan nog een halfslachtig thrillerelement bijgesleurd wordt is in feite onvergeeflijk en doet de Sarajevo Haggadah weinig recht, maar brengt ook weinig bij aan People of the Book zelf. Hetzelfde geldt voor 'het vleugje romantiek’: u kent dat wel, dat soort boeken waar de laatste zin een zwoele nacht wil suggereren: This time, I didn’t pull away.

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2008/12/people-of-book_5795.html ( )