Toynbee is bekend als de auteur van "A study of history", waarin hij zo'n 20 beschavingen met elkaar vergelijkt. Hij was grondig opgevoed met de klassieke cultuur en leest en schrijft vloeiend Latijn, Grieks, Duits en Frans naast zijn moedertaal Engels.
De meeste geschiedenisboeken die ik ken zijn min of meer chronologisch van opzet. Deze serie van 11 boeken is thematisch geschreven wat erg lastig is als je alle informatie over een bepaalde cultuur bij elkaar wilt zoeken. Ook minder geslaagd vind ik zijn vele uitgebreide voetnoten en het feit dat hij zijn citaten niet vertaald in het engels, maar gewoon in het duits, frans, latijn of grieks laat staan.
In dit tiende deel van de serie schrijft Toynbee over de inspiraties van historici, een notitie over chronologie (niet gelezen) en hij besluit met een verantwoording en dankbetuigingen. Ik vind dit deel vrij pittig om te lezen en matig boeiend. De overige delen ga ik waarschijnlijk niet lezen. ( )