Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
|
Bezig met laden... De ontdekking van de curryworst (1993)door Uwe Timm
  
Bezig met laden...
 Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. 1   pingdjip | Nov 4, 2011 | 
 Den rakt berättade långnovellen bär Timms typiska signum: den omsorgsfulla respekten för karaktärerna, det sociala engagemanget och den milda humorn Därför är den här boken en mycket lämplig aptitretare för den som förutom currywurst också vill smaka på den spännande tyska litteraturen. Heeft de bewerking
"A bestseller in Germany, The Invention of Curried Sausage was tagged a "novella," in the original sense of the word, "a little piece of news." This is what author/narrator Uwe Timm uncovers about a popular German sidewalk food, curried sausage." "Timm is convinced it originated not in Berlin in the fifties as generally supposed, but much earlier in his native Hamburg. He tracks down Lena Brucker, now living in a retirement home there. And, yes, curried sausage was her invention but it's a long story, one that Timm cajoles from her during a number of tea-time visits. It all started in April, 1945, just before the war's end when she met, seduced, and held captive a young deserter. The war was over, the lover escaped, and Lena Brucker, with remarkable ingenuity, went into business. That's where the sausage comes in!"--BOOK JACKET.Title Summary field provided by Blackwell North America, Inc. All Rights Reserved Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
 Google Books — Bezig met laden...GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)813Literature English (North America) American fictionLC-classificatieWaarderingGemiddelde: (3.64)
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4
Mooi is de verweving van het alledaagse leven met de grote thema's van oorlog, schuld en wirtschaftswunder. In de rommelige maanden rond de capitulatie van mei 1945 is de geldeconomie nagenoeg gestopt en bloeit de ruilhandel. Lena Brücker, eerst kantinechef en later worstenbraadster, is er goed in. Uit het uniform van een vertrokken minnaar naait ze een mantelpakje en ze gaat op zakenreis om via een ingewikkelde ketting aan ruiltransacties de ingrediënten te verwerven voor haar worsten, die uiteindelijk - door meer geluk dan wijsheid - de populaire curryworsten worden.
Een tweede verhaallijn speelt in het heden. De schrijver (of zijn alter ego) gaat op bezoek bij de bejaarde mevrouw Brücker en interviewt haar over het ontstaan van de curryworst. Haar verhaal concentreert zich eerst op haar romance met de gedeserteerde marinier Bremer, die ze in de laatste oorlogsweken verbergt in haar huis. De romance is onmisbaar voor het uiteindelijke ontstaan van de curryworst, op verschillende manieren, die ik niet zal verklappen. Bovendien vormt het verhaal een venster op de alledaagse werkelijkheid van het oorlogsbestaan: de angst voor bommen en verraad, de heimelijke sabotage, de tekorten, de kleine succesjes.
Terwijl mevrouw Brücker haar verhaal vertelt, is lange tijd niet duidelijk hoe een en ander samenhangt met de curryworst. Voor de lezer is dat helemaal niet erg, want de hinderlagen van liefde en oorlog lijken veel interessanter. De interviewende schrijver meent anders: hij pusht de breiende oude dame voortdurend om to the point te blijven en dat is hinderlijk.
Maar ook op het niveau van de mei '45-gebeurtenissen was ik niet overal gecharmeerd.
*spoilers below*
Als de oorlog voorbij is, verzwijgt Lena Brücker dat voor haar marinier, want ze wil hem langer bij zich houden. Mensen doen vreemde dingen en als het goed verteld wordt ga ik overal in mee. Maar hier spartelde ik als lezer tegen. Misschien omdat het zo voor de hand had gelegen als de interviewende schrijver had gezegd: hoe kon je dat nou doen? In plaats daarvan vroeg hij naar de curryworst. Misschien ook omdat het proces van verzwijgen teveel in herhalingen werd verteld (ik ga het hem zeggen, ik zeg het toch niet etc etc).
Ook de slotscene overtuigde me niet. De schrijver krijgt van de inmiddels overleden mevrouw Brücker een kleine erfenis, waarin zich onder andere een kruiswoordraadsel bevindt dat ooit door de ondergedoken marinier werd ingevuld. Een van de woorden in de puzzel is: novelle. "Niemand zal dit geloven", schrijft Timm erbij. Ik geloof het best en denk dat het voor hem een mindblowing ervaring van toeval en bestemming is geweest. Maar voor de lezer natuurlijk niet! Wij weten al lang dat we een novelle in handen hebben. Dat dat woord in de puzzel voorkomt is wel een aardige anekdote, maar geen treffende, verdiepende of poëtische afronding. (