In deze bundel verhalen -in het algemeen gesproken, niet mijn favoriete leesvoer- komen alle elementen uit zijn romans aan de orde. Voorstellingen die in de fantasie zijn ontslaan, worden in een vertelling gegoten waarin de schrijver geen speciale betekenis aan het vertelde toevoegt. Wat hij wel uitdrukkelijk doet is de lezer laten ‘participeren’ in het verhaal. Hij geeft richting naar de gedachte die uiteindelijk de duiding van het verhaal laat zien. Wat op het eerste gezicht een gedachte is, blijkt later een sleutelbetekenis te hebben.

In tegenstelling tot zijn romans, laten de verhalen zich door hun afgeronde verteltrant ‘ongecompliceerd’ lezen zodat de lezer niet in een andere wereld wordt ondergedompeld. Meer ontspannend, maar niet minder knap van compositie: gewoon goede verhalen die met vaart zijn geschreven en de lezer van begin tot eind boeien. ( )