In dit vierde deel van deze reeks is er qua tekenstijl niets verrassends meer. De verschillen in stijl tussen het verhaal zelf en het verhaal in het verhaal (dat verteld wordt door middel van een boekenreeks die Chi graag leest) voelen vertrouwd aan.

Spannend ditmaal is de zoektocht van Hideki naar Chi, zijn persocom, die plotseling van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn. Daarbij ervaart hij hoe diep hij om haar is gaan geven en komt de vraag aan bod in hoeverre je als mens van een persocom (een robot in de ideale vorm) kunt houden. Dit doet mij dan gelijk denken aan de rechten van Data en de Doctor in de Star Trek series. Alleen nu is het bekeken vanuit de mens en of het wel maatschappelijk aanvaard is dat men met zijn favoriete persocom trouwt bijvoorbeeld.
Naast dit persoonlijk onderzoekt wordt er nog een heel klein tipje van de sluier opgetild over wat Chi nu eigenlijk is.

In de vorige delen zat naar mijn beleving meer vaart en meer beweging. Omdat het een deel in een reeks van acht is, is het verder wel prima. De humor is uitstekend en het verhaal blijft wel boeien. ( )