Warrig en chaotisch, of speels en puntig. Maar door een gebrek aan mooie zinnen of enige diepgang, en een vermoeden van gemakzucht bij Sorokin, overheerst de eerste indruk. Het boek lijkt hier en daar nog uitgeschreven te moeten worden. Waar de pathos en het effectbejag achterwege blijft, dringt nog wat genietbare maatschappijkritiek door.
Voor de Nederlandstalige uitgave koos Douane - begrijpe wie kan - voor een volledig links uitgelijnde tekst. ( )