Mooi, aangrijpend verhaal over een katholieke jongen die een oude Joodse man ontmoet en zijn, in het Jiddisch geschreven levensverhaal vertaalt. Het hele scala komt voorbij, pogroms, oorlog, moord, want de man is geboren in Moldavie in 1905, vlucht als kind in zijn eentje naar Odessa, leeft daar een tijdje en wordt naar Amerika gestuurd waar hij weigert Engels te leren omdat hij denkt dat Jiddisch daar de taal van de toekomst is. Bovendien is hij dichter en hij dicht uitsluitend over een vrouw die hij nooit heeft ontmoet, maar die tijdens zijn geboorte met een klein, 4-jarig vuistje is opgestaan tegen de mensen die ze kwamen vermoorden, dat is het verhaal dat hij kent, als hij haar eindelijk na 30 jaar ontmoet, blijkt moord en verkrachting wel degelijk aan de orde te zijn geweest.
Het is een prachtig geschreven, boeiend, anekdotisch verhaal, spannend ook. ( )

Prachtig romandebuut met twee verhaallijnen: die van een niet-joodse Amerikaanse jongeman die in een groot archief van Jiddische boeken werkt (autobiografisch!) en zichzelf daar Jiddisch leert. En die van de ruim negentig jaar oude Jiddische dichter Itsik Malpesh. De gojse jongen komt door zijn werk in contact met Malpesh en wordt de vertaler van diens in 22 registerboeken opgetekende memoires. Malpesh’ geschiedenis begint in 1903 met de progrom in Kishinev, destijds hoofdstad van Bessarabië, nu hoofdstad van Moldavië. Zijn levensloop is een aaneenschakeling van avonturen, drama’s, wreedheid, teleurstelling, ook humor. Malpesh komt buiten zijn eigen wil om in Amerika terecht en probeert daar zijn naam te vestigen als “laatste Jiddische dichter”. Tegelijkertijd wordt ook het leven van de vertaler beschreven. En pas op het allerlaatst vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Het is frappant hoe de schrijver, zoon van een uitgetreden priester en een uitgetreden non (Boston), de warme, levendige Jiddische wereld en cultuur kan beschrijven! Past uitstekend in de serie “Grote verhalen vertellers”.