Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
"In an altogether unexpected change of pace from the evil flamboyance of his phenomenal Perfume and the Kafkaesque paranoia of The Pigeon, the brilliant German writer Patrick Suskind joins forces with Sempe, the illustrator of New Yorker magazine fame, to bring us a haunting and deceptively simple tale of childhood, innocence lost, and memory as seen in flashback through the eyes of a man now middle-aged." "Mr. Summer's Story is, in fact, the story of the child whose path he crosses only fleetingly but whose life - otherwise ordinary in every way - is forever changed by those few moments in time. At the story's conclusion, the enigmatic Mr. Summer, whose first name no one seems to know, who wanders silently through the countryside, and who is heard to utter but one sentence in the entire novel, appears to us as a man both noble and tragic, whose ultimate disappearance remains a mystery - and a secret - to all but the little boy he unknowingly touched long ago." "A timeless and universal fable for children and adults alike."--BOOK JACKET.Title Summary field provided by Blackwell North America, Inc. All Rights Reserved… (meer)
In de tijd dat ik nog bomen klom - lang, lang, is het geleden, vele jaren, tientallen jaren, ik was net iets langer dan een meter, had schoenmaat achtentwintig en was zo licht dat ik kon vliegen - nee, ongelogen, ik kon destijds werkelijk vliegen - of in ieder geval bijna, laten we zeggen: destijds lag het werkelijk binnen mijn vermogen te vliegen als ik het echt heel erg graag had gewild en het ook echt had geprobeerd, want.... want ik herinner me nog goed dat ik een keer op een haar na had gevlogen, dat was in de herfst van mijn eerste schooljaar, toen ik van school naar huis liep en er zo'n harde wind stond dat ik , zonder mijn armen uit te spreiden, zo scheef als een skispringer op een schans tegen de wind in kon leunen, nog schever zelfs, zonder om te vallen.... en toen ik zo tegen de wind liep, over de weilanden van de Schoolberg omlaag - want de school lag op een kleine heuvel buiten het dorp - en ik me maar een klein beetje tegen de grond afzette en mijn armen spreidde, tilde de wind me op en kon ik zonder me in te spannen sprongen van twee of drie meter hoog en tien of twaalf meter ver maken - of misschien ook niet helemaal zo ver, en niet helemaal zo hoog, maar dat speelt toch geen rol! - in ieder geval vloog ik bíjna, en als ik mijn jas open had geknoopt en de twee panden in mijn handen had genomen en als vleugels had gespreid, dan zou de wind me compleet hebben opgetild en zou ik met het grootste gemak van de Schoolberg over het diepe dal heen nar het bos zijn gezeild en over het bos heen omlaag naar het meer, waar ons huis lag, en daar zou ik dan tot de peilloze verbazing van mijn vader, mijn moeder, mijn zuster en mijn broer, die allemaal te oud en te zwaar waren om te vliegen, hoog boven de tuin een sierlijke bocht hebben gedraaid, om vervolgens verder boven het meer te zweven, haast tot aan de andere oever, me ten slotte bedaard terug te laten dragen en toch nog op tijd voor het middageten thuis te zijn.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Duitse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Ich aber starrte auf das Fis und erbleichte. Am vorderen Ende der Taste klebte eine ungefähr fingernagellange, beinahe bleistiftdicke, wurmhaft gekrümmte grüngelblich schillernde Portion schleimig frischen Rotzpopels, offenbar stammend aus der Nase von Fräulein Funkel, von wo sie durch das Niesen auf den Schnurrbart, vom Schnurrbart durch die Wischbewegung auf den Zeigefinger und vom Zeigefinger auf das Fis gelangt war. Ja so lasst mich doch endlich in Frieden !
Laatste woorden
Het was de herinnering aan dat kreunen in het bos, aan die bevende lippen in de regen, aan die smekende zin: 'Laat me toch eindelijk met rust!' - dezelfde herinnering die me let zwijgen toen ik mijnheer Sommer in het water zag wegzinken.
"In an altogether unexpected change of pace from the evil flamboyance of his phenomenal Perfume and the Kafkaesque paranoia of The Pigeon, the brilliant German writer Patrick Suskind joins forces with Sempe, the illustrator of New Yorker magazine fame, to bring us a haunting and deceptively simple tale of childhood, innocence lost, and memory as seen in flashback through the eyes of a man now middle-aged." "Mr. Summer's Story is, in fact, the story of the child whose path he crosses only fleetingly but whose life - otherwise ordinary in every way - is forever changed by those few moments in time. At the story's conclusion, the enigmatic Mr. Summer, whose first name no one seems to know, who wanders silently through the countryside, and who is heard to utter but one sentence in the entire novel, appears to us as a man both noble and tragic, whose ultimate disappearance remains a mystery - and a secret - to all but the little boy he unknowingly touched long ago." "A timeless and universal fable for children and adults alike."--BOOK JACKET.Title Summary field provided by Blackwell North America, Inc. All Rights Reserved
▾Beschrijvingen bibliotheek
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
▾Beschrijving door LibraryThing leden
Boekbeschrijving
In zijn nieuwe boek vertelt Patrick Süskind, de auteur van 'Het parfum', een verhaal uit zijn kinderjaren. Het gaat over een raadselachtige wandelaar: mijnheer Sommer.
'In de tijd toen ik nog in bomen klom woonde in ons dorp, op nog geen twee kilometer van ons huis, een man met de naam ''mijnheer Sommer''. Geen mens wist hoe mijnheer Sommer van zijn voornaam heette, en geen mens wist ook of mijnheer Sommer een beroep had. Men wist alleen dat mevrouw Sommer een beroep uitoefende, namelijk dat van poppenmaakster. Hoewel men van de Sommers en in het bijzonder van mijnheer Sommer zo goed als niets wist, kun je toch met goed recht beweren dat er in een omtrek van ten minste zestig kilometer rond het meer geen mens was, geen man, vrouw of kind - en zelfs geen hond - die mijnheer Sommer niet kende, want mijnheer Sommer was voortdurend onderweg. Of het nu sneeuwde of hagelde, of het nu stormde of de regen met bakken uit de hemel viel, of de zon nu brandde of er een orkaan op komst was, mijnheer Sommer was op pad.
Mijnheer Sommer loopt zwijgend, i het tempo van iemand die opgejaagd is, met zijn lege rugtas en zijn lange, eigenaardige wandelstok van dorp tot dorp, hij spookt door de omgeving en door de dagdromen en nachtmerries van een kleine jongen... Pas wanneer de kleine jongen niet meer in bomen klimt verdwijnt de geheimzinnige mijnheer Sommer.
)
Google Books — Bezig met laden...
(3.75)
1