De landheer van Jampol vertelt het verhaal van Calman een Jood die landeigenaar wordt op het platteland in het Polen van de negentiende eeuw.
De onderliggende thematiek is die van de assimilatie (of het gebrek eraan) van de traditionele Joods- Chassidische gemeenschap aan de zich ontwikkelende moderne maatschappij.
Tragiek en verlies doorkruisen de verhalen van de vele kleurrijke personages die de roman bevolken.
In essentie bezingt en beschrijft Singer zijn liefde en respect voor de religie van het boek, van de Wet, van zijn voorvaderen.
De roman eindigt subliem:
' Ze ( de boeken) discussieerden met hem over goed en kwaad, rein en onrein. Ze maakten hem deelgenoot van de schatten van de Torah. Te midden van deze rijen boeken voelde Calman zich veilig. Boven ieder deel zweefde de ziel van een schrijver. Hier hield God de wacht.' ( )