Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Philosophy in the late seventeenth century was a dangerous business. No careerist could afford to side with the reclusive philosopher and "atheist Jew" Spinoza. Yet the ambitious young genius Leibniz became obsessed with Spinoza's writings, wrote him clandestine letters, and ultimately called on Spinoza in person at his home in The Hague. Both men were at the center of the intense religious, political, and personal battles that gave birth to the modern age. One was a hermit with many friends; the other, a socialite no one trusted. One believed in a God whom almost nobody thought divine; the other defended a God in whom he probably did not believe. They would come to represent radically different approaches to the challenges of the modern era. In this philosophical romance of attraction and repulsion, greed and virtue, religion and heresy, Matthew Stewart dramatizes a contest of ideas that continues today.--From publisher description.… (meer)
Kun je een heel boek schrijven over een ontmoeting tussen twee filosofen die hoogstwaarschijnlijk plaatsgevonden heeft, maar waar niemand het fijne van weet? Wel dus. Of het echt een pageturner is, hangt ongetwijfeld af van de filosofische interesse van de lezer.
Als we Stewart mogen geloven, was Leibniz zijn leven lang bezeten door deze ontmoeting. In een goede filosofische traditie toont hij aan het einde van zijn boek zelfs aan dat beiden hetzelfde beweren, al plaatst hij ze wat later toch weer aan de uitersten van een spectrum.
Maar het werkt wel. De interpretatie van de filosofie van Leibniz als een in hoofdzaak negatieve filosofie, gericht tegen de dwalingen van Spinoza biedt meer inzicht dan alle samenvattingen die filosofen tijdens hun opleiding krijgen.
Maar aan het einde van het verhaal blijft Leibniz toch maar een vreemd, maar briljant, mannetje, (Al vraag je je toch af hoe dat vreemde mannetje zo lang zo hoog in aanzien kon staan. Stewart toont ons duidelijk niet het hele plaatje.) en is Spinoza de ware held, de ster die nog altijd aan het firmament schittert. ( )
Philosophy in the late seventeenth century was a dangerous business. No careerist could afford to side with the reclusive philosopher and "atheist Jew" Spinoza. Yet the ambitious young genius Leibniz became obsessed with Spinoza's writings, wrote him clandestine letters, and ultimately called on Spinoza in person at his home in The Hague. Both men were at the center of the intense religious, political, and personal battles that gave birth to the modern age. One was a hermit with many friends; the other, a socialite no one trusted. One believed in a God whom almost nobody thought divine; the other defended a God in whom he probably did not believe. They would come to represent radically different approaches to the challenges of the modern era. In this philosophical romance of attraction and repulsion, greed and virtue, religion and heresy, Matthew Stewart dramatizes a contest of ideas that continues today.--From publisher description.
Google Books — Bezig met laden...
(3.81)
1
Als we Stewart mogen geloven, was Leibniz zijn leven lang bezeten door deze ontmoeting. In een goede filosofische traditie toont hij aan het einde van zijn boek zelfs aan dat beiden hetzelfde beweren, al plaatst hij ze wat later toch weer aan de uitersten van een spectrum.
Maar het werkt wel. De interpretatie van de filosofie van Leibniz als een in hoofdzaak negatieve filosofie, gericht tegen de dwalingen van Spinoza biedt meer inzicht dan alle samenvattingen die filosofen tijdens hun opleiding krijgen.
Maar aan het einde van het verhaal blijft Leibniz toch maar een vreemd, maar briljant, mannetje, (Al vraag je je toch af hoe dat vreemde mannetje zo lang zo hoog in aanzien kon staan. Stewart toont ons duidelijk niet het hele plaatje.) en is Spinoza de ware held, de ster die nog altijd aan het firmament schittert. (