Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
The goats of Vigata once grazed on the trash-strewn site still known as the Pasture. Now local enterprise of a different sort flourishes: drug dealers and prostitutes of every flavour. But their discreet trade is upset when two employees of the Splendour Refuse Collection Company discover the body of engineer Silvio Luparello, one of the local movers and shakers, apparently deceased in flagrante at the Pasture. The coroner's verdict is death from natural causes - refreshingly unusual for Sicily. But Inspector Salvo Montalbano, as honest as he is streetwise and as scathing to fools and villains as he is compassionate to their victims, is not ready to close the case - even though he's being pressured by Vigata's police chief, judge, and bishop. Picking his way through a labyrinth of high-comedy corruption, delicious meals, vendetta firepower, and carefully planted false clues, Montalbano can be relied on, whatever the cost, to get to the heart of the matter.… (meer)
De drie Montalbano-Camilleri’s die ik tot nog toe las, beginnen allemaal ‘s ochtends. 'De vorm van water' start weliswaar niet met een ontwakende commissaris, maar met twee gemeentewerkers die voor dag en dauw de ‘geitenwei’ gaan schoonmaken. Daar tiert drugshandel en prostitutie welig sinds een aantal militaire eenheden naar Sicilië werden gestuurd. Desalniettemin kijkt één van de twee gemeentewerkers raar op als hij een grote BMW ontwaart. Wie ligt er in godsnaam op dat uur nog met een hoer te wippen. Behoedzaam schuifelt hij dubbelgebogen dichterbij om vlakbij de auto opeens rechtop te gaan staan. De verwachte schreeuw blijft uit... het is de gemeentewerker zelf die zich een hoedje schrikt: hij krijgt niet alleen een dode te zien, hij ként de man ook! Het is de altijd gedistingeerde ingenieur Luparello, een vooraanstaand Siciliaans politicus, die er erg ontluisterend bijligt. De autopsie wijst “Hartaanval tijdens orgasme” aan, en daarmee kan de zaak gesloten worden. Maar Montalbano vraagt uitstel. Hij wil eerst vragen beantwoord zien. Waarom Luparello op de geitenwei zijn reputatie op het spel zette, bijvoorbeeld. Of hoe het komt dat er zo’n eensgezindheid is over zijn politieke opvolging. En daarmee trekt Camilleri een stinkend blik politieke kuiperijen open die hij op zijn eigen lichthartige en prettige manier serveert. Een heerlijk boek dat ik, net als Het uitstapje naar Tindari, in goed één avond verslond. Op naar de volgende Montalbano! ( )
The goats of Vigata once grazed on the trash-strewn site still known as the Pasture. Now local enterprise of a different sort flourishes: drug dealers and prostitutes of every flavour. But their discreet trade is upset when two employees of the Splendour Refuse Collection Company discover the body of engineer Silvio Luparello, one of the local movers and shakers, apparently deceased in flagrante at the Pasture. The coroner's verdict is death from natural causes - refreshingly unusual for Sicily. But Inspector Salvo Montalbano, as honest as he is streetwise and as scathing to fools and villains as he is compassionate to their victims, is not ready to close the case - even though he's being pressured by Vigata's police chief, judge, and bishop. Picking his way through a labyrinth of high-comedy corruption, delicious meals, vendetta firepower, and carefully planted false clues, Montalbano can be relied on, whatever the cost, to get to the heart of the matter.
Google Books — Bezig met laden...
(3.57)
1
De drie Montalbano-Camilleri’s die ik tot nog toe las, beginnen allemaal ‘s ochtends.
'De vorm van water' start weliswaar niet met een ontwakende commissaris, maar met twee gemeentewerkers die voor dag en dauw de ‘geitenwei’ gaan schoonmaken. Daar tiert drugshandel en prostitutie welig sinds een aantal militaire eenheden naar Sicilië werden gestuurd.
Desalniettemin kijkt één van de twee gemeentewerkers raar op als hij een grote BMW ontwaart. Wie ligt er in godsnaam op dat uur nog met een hoer te wippen. Behoedzaam schuifelt hij dubbelgebogen dichterbij om vlakbij de auto opeens rechtop te gaan staan. De verwachte schreeuw blijft uit... het is de gemeentewerker zelf die zich een hoedje schrikt: hij krijgt niet alleen een dode te zien, hij ként de man ook! Het is de altijd gedistingeerde ingenieur Luparello, een vooraanstaand Siciliaans politicus, die er erg ontluisterend bijligt.
De autopsie wijst “Hartaanval tijdens orgasme” aan, en daarmee kan de zaak gesloten worden.
Maar Montalbano vraagt uitstel. Hij wil eerst vragen beantwoord zien. Waarom Luparello op de geitenwei zijn reputatie op het spel zette, bijvoorbeeld. Of hoe het komt dat er zo’n eensgezindheid is over zijn politieke opvolging.
En daarmee trekt Camilleri een stinkend blik politieke kuiperijen open die hij op zijn eigen lichthartige en prettige manier serveert. Een heerlijk boek dat ik, net als Het uitstapje naar Tindari, in goed één avond verslond. Op naar de volgende Montalbano! (