შოპენჰაუერი, ევოლუციის თეორიის დაბადებამდე ჩაწვდა ევოლუციურ ფსიქოლოგიას და თქვა რომ სიყვარულის გზნება სიმადვილეში ინდივიდის კი არა გვარის ინტერესებს ემსახურება: "ამ საქმის წინაშე უკან იხევს ყველა სხვა, პირადი საქმე და თუ საჭირო გახდა მსხვერპლადაც ეწირება. ამით ადამიანი აშკარად ამჟღავნებს რომ მისთვის გვარეობა უფრო ახლობელია ვიდრე საკუთარი ინდივიდუალობა. რომ ის პირველში უფრო ცხოვრობს ვიდრე მეორეში. მაშ რაღად ვერ მოუცილებია ადამიანს თვალი თავისი გულისსწორისთვის? და რად არ ენანება მისთვის არანაირი მსხვერპლი? იმიტომ რომ აქეთკენ ილტვის მისი უკვდავი ნაწილი, ხოლო დანარჩენი ყველაფერი მისი მოკვდავი ნაწილის არჩევანია. ის ცეცხლოვანი ვნება რითიც მამაკაცი უჭვრეტს ქალს ჩვენი არსების შეუმუსვრელობის, მისი გვარეობითი უკვდავების საწინდარია."
ჩვენი გზნება და ლტოლვა სხვა არაფერია თუ არა ჩვენი უკვდავი (ან თითქმის უკვდავი) გენების პროგრამირება, რომელიც სახეობის გადასარჩენად არის მომართული. სწორედ ამიტომ ხდება ყველაფერი "გულის" კარნახით და არა რაციონალური განსჯით და არჩევანით.
თუმცა ჰომოსექსუალურ ურთიერთობებზე გადასვლისას მნიშვნელოვნად აურია დანარჩენის ძირითად პრინციპს ძალიან კარგად ჩაწვდა. ასევე გულუბრყვილოდ ჩანს მისი ცალსახა მტკიცებები მემკვიდრეული მახასიათებლების გადაცემაზე, მაგალითად მომავალ თაობას გონებრივი შესაძლებლობები დედისგან ერგება, ხასიათი კი მამისგან და სხვა ასეთი წვრილმანი.

( )

[Vacío/Empty] ( )