Τόκιο, 21 αιώνας, μετά τον σεισμό της χιλιετίας. Βροχή από νέον. Φως παντού? χώνεται κάτω από κάθε πόρτα, όσο καλά κι αν προσπαθείς να την κλείσεις. Όπου τα νέα κτίρια, τα μεγαλύτερα του κόσμου, υψώνονται από μόνα τους? η αργή, κυματιστή τους κίνηση μοιάζει με συσπάσεις πλάσματος της θάλασσας.
Ο Κόλιν Λέινι βρίσκεται εδώ ψάχνοντας για δουλειά. Δεν ικανοποιείται, φροντίζει να δηλώσει εξ αρχής, με τη θέαση. Είναι ιδιοφυής ψαράς σχηματισμών πληροφορίας, της «υπογραφής» που διαμορφώνει κάθε συγκεκριμένο άτομο απλώς και μόνο με το να ζει. Μα ο Λέινι ξέρει πώς να ξεχωρίζει τα ενδιαφέροντα (όρα επικίνδυνα) στοιχεία, κι έτσι γίνεται ιδιαίτερα χρήσιμος σε κάποιους.
Η Τσία Μαν Κένζι βρίσκεται εδώ σε αποστολή διάσωσης. Είναι 14 ετών. Είδωλό της ο τραγουδ8ιστής Ρεζ του συγκροτήματος Λο-Ρεζ. Όταν το παράρτημα της λέσχης Λο-Ρεζ του Σιάτλ αποφάσισε πως ο Ρεζ βρίσκεται ίσως σε δύσκολη θέση στο Τόκιο, έστειλε την Τσία να το διαπιστώσει.
Η Ρέι Τοέι είναι η όμορφη, εικονική σταρ των μίντια που λατρεύει ολόκληρη η Ιαπωνία. Το Ιντόρου. Ο Ρεζ έχει δηλώσει πως θα την παντρευτεί. Κι αυτή είναι η φήμη που έφερε την Τσία στο Τόκιο. Τα θέματα, όμως, που απασχολούν τον Ρεζ, δεν απασχολούν τους κοινούς ανθρώπους.
Μήπως εδώ συμβαίνει κάτι αλλιώτικο, που αλλάζει στην ίδια την ουσία της πραγματικότητας; Ή μήπως κάτι αναπάντεχα καινούριο πρόκειται να συμβεί; Είναι δυνατόν το Ιντόρου να είναι τόσο πραγματικό όσο θέλει ή όσο χρειάζεται να είναι; - ή έστω, όσο θα επιθυμούσε ο Ρεζ; Όταν ο Κόλιν Λέινι κοιτάζει μέσα στα μαύρα της μάτια, προσπαθώντας να μην τη βλέπει παρά σαν ένα απλό ολόγραμμα, βλέπει πράγματα που ποτέ δεν είχε ξαναδεί. Βλέπει πώς θα μπορούσε να κλέψει την καρδιά ενός άντρα.
Οτιδήποτε όμως κι αν ισχύει, το Ιντόρου και τα ισχυρά συμφέροντα που διακυβεύονται γύρω του φτάνουν για να θέσουν τη ζωή όλων σε κίνδυνο.

Awesome. I had a hard time getting into it at first (the first quarter was a little slow), but about half way in remembered why Gibson is such a great cyberpunk author. ( )

He is like Chandler or Hammett : he keeps you engaged in the story, but ultimately it’s his capacity to flesh this future world out that keeps you reading. This a bit dated in 2023 -kind of old (cyberpunk having a short shelf life) but not impossibly so.
There is this contraband smuggling character that is annoying from her first appearance till the end, so points off from me for that.
There’s a cool body guard to the rock star in the story -I could see Dave Bautista owning that role.
Overall, fun ride… ( )

awesome. cool. hip.
------------------------
A Book Review of William Gibson's Idoru

Gibson's prose is so solid you can bang your head to it. It is shiny and elegant and compact - like a Macintosh product. Gibson's no-nonsense approach to dialogue is apparent here. It is told in third-person omniscient. There are a lot of interesting characters.

Chia Pet McKenzie. Zona Rosa. Keith Blackwell. Colin Laney.

Gibson has this gift of giving his characters wonderful, hip, names.

The idoru is this virtual superstar in Japan. An idol.

Another character is this aging, world-famous rockstar, adored by millions of teenage female fans. These female fans form fan clubs. CHia is from the Seattle branch of the fan club. ZOna Rosa is from the Mexican branch. Chia is sent to Japan to confirm on the rumor of their famous beloved rockstar marrying the Japanese idoru.

Nanotechnology is involved.

And Colin Laney, the 'quant' ties all these threads together.

Gibson's Idoru is catered to those who have already read his other works - Neuromancer, Mona Lisa Overdrive, etc. Though of course you can read it on its own. One develops a taste for Gibson's style. It then turns into an addiction. And soon one finds oneself having withdrawal symptoms. Right now, I am aching for that novel following this one (All Tomorrow's Parties) which I cannot find in the bookstores here in Manila

Mar 20, '11 10:44 PM
---------------------- ( )

This page turning piece of fiction left me wondering whether or not there was any substance underneath the excitement. Gibson is an excellent painter of worlds and moods. But the plot is thin and the characters like store models, detailed on the outside but hollow on the inside. Overall, I would be happy to read another Gibson novel if one came into my hands, but I am not motivated to seek them out. ( )