Bijna-Nobelprijswinnaar Kazantzakis is vooral bekend van “Zorba de Griek” en sinds de film van Scorsese ook van “De laatste verleiding van Christus”. Dit boek,“Christus wordt weer gekruisigd” is iets minder bekend, en wellicht is ook het ook kwalitatief wat minder. De stijl van Kazantzakis doet hier erg 19de eeuws aan: de plattelandssetting (een klein Grieks dorp in Turks gebied), de overdreven pathetiek van de hoofdfiguren, de gedetailleerde beschrijving van de interne zielenroerselen van die personages, en tenslotte de erg duidelijke morele ondertoon waarbij de goeden en de slechten scherp van elkaar onderscheiden zijn; je zou dat allemaal niet verwachten in een roman die na de Tweede Wereldoorlog is geschreven.
Naar verluidt was Kazantzakis erg aangedaan door de burgeroorlog in zijn land, Griekenland 1946-1949, en dat blijkt erg duidelijk in dit verhaal. Hij toont onder meer hoe de communistische dreiging door machthebbers (economisch, politiek en vooral kerkelijk) valselijk gebruikt wordt om hun privileges en belangen te beschermen. Vooral in de tweede helft van het boek drijft de schrik voor de zogenaamde ‘bolsjewieken’ de dorpelingen tot uitzinnig geweld, aangevuurd door hun erg hypocriete orthodoxe priester.
De roman vertedert door de grote en kleine menselijke drama’s die op aandoenlijke wijze worden aangebracht, door het vurig rechtvaardigheidsgevoel waardoor de ‘goede’ personages gedreven worden en hun worsteling om de juiste levenskeuzes te maken, en door het lyrisch-episch karakter van de vertelling. Maar evenzeer stoot het verhaal af door de overdreven pathetiek, de karikaturale moralisering, en de al te opzichtige parallel met het Christelijke passieverhaal. Ik had hier toch wel meer van verwacht. ( )

Pas op: dit is een ander boek dan "The last temptation of Christ". Dit is de Nederlandse vertaling van: "O Christòs ksanastafrónetai", letterlijk vertaald met "Christus wordt weer gekruisigd". In de "engelstalige bak" van Librarything worden ze gelijkgesteld.

(blz. 37):
.."Zijn wij Grieken geen onsterfelijk volk? Ze kunnen ons met wortel en tak uitrukken, ze kunnen ons platbranden en uitmoorden en toch gaan we niet te gronde. Wij nemen onze ikonen, bakvormen, wiegen en het evangelie mee en trekken weg om onze tenten ergens anders op te slaan".. ( )