Vlot lezende roman, meeslepend en toch heel educatief.
Het verhaal gaat af en toe traag vooruit, maar is boeiend en vaak ontroerend.
Als ik dit boek 10 jaar geleden had gelezen zou het ongetwijfeld mijn studiekeuze hebben beïnvloed: de schrijver weet zijn passie voor geneeskunde en chirurgie in het bijzonder duidelijk over te brengen. ( )

De heelmeesters is de debuutroman van Abraham Verghese, een beroemd arts in de Verenigde Staten, ook werkzaam als professor aan de universiteit van Stanford. Zijn ouders emigreerden van India naar Ethiopië, waar hij werd geboren en opgroeide. De heelmeesters is een prachtig geconstrueerde familiesaga van 620 pagina’s. Hoewel het duidelijk is dat de auteur zich heeft laten inspireren door zijn persoonlijke levensloop, gaat het toch om een fictief verhaal. Het eerste deel gaat over het tragische leven van zuster Mary Joseph Praise, die na een helse odyssee terechtkomt in een eenvoudig missieziekenhuis in Ethiopië en er in het kraambed overlijdt na de dramatische bevalling van de tweelingbroers Marion en Shiva. De vermoedelijke vader, dokter Thomas Stone, slaat op de vlucht en verdwijnt spoorloos. De tweeling wordt opgevoed door een bevriend artsenpaar. Ze groeien op in het ziekenhuis, waar vele arme Ethiopiërs dagelijks in lange rijen staan te wachten op hulp. Vanaf dan wordt het verhaal verteld door Marion en volgen we hem eerst tijdens zijn jeugdjaren in Ethiopië en vervolgens als immigrant in de Verenigde Staten. Het gemis van de verdwenen vader, broederliefde en verraad zijn centrale thema’s, maar daarnaast krijgen we ook een flinke brok Ethiopische geschiedenis voorgeschoteld, met o.a. verwijzingen naar het koloniale tijdperk, de val van keizer Haile Selassie en de opkomst van het communistische regime van dictator Mengistu. Ook het leed van de Ethiopische bevolking komt uitgebreid aan bod. Het gebrek aan medische voorzieningen, honger, armoede en prostitutie komen beurtelings om de hoek kijken. Details over ziektes, anatomie en chirurgische ingrepen vervolledigen het geheel, waarbij ook religie en lotsbestemming een belangrijke plaats krijgen toebedeeld. Abraham Verghese toont zich een begenadigd verteller. De sfeerschepping en gedetailleerde beschrijvingen, van landschappen, personages tot complexe operaties zijn knap gedaan, want ik heb mij geen moment verveeld. De opbouw van de plot is spannend tot de laatste bladzijde. Enige punt van kritiek is dat de auteur misschien toch wat veel hooi op zijn vork heeft willen nemen en daardoor net iets teveel details in dit boek heeft willen stoppen. Wat knipwerk zou het effect zeker niet geschaad hebben. ( )