Bollywood zonder de leuke deuntjes? Dat is het gevoel dat ik heb na het lezen van deze debuutroman van de in London woonachtige Indiase auteur Farahad Zama. Het verhaal speelt zich ergens in Zuid-India af, waar meneer Ali als gepensioneerde met zijn tijd geen blijf weet en dan maar besluit om te starten met een huwelijksbureau voor rijke Indiase klanten. Deze klanten zijn voornamelijk ouders die op zoek zijn naar een geschikte partner voor hun zoon of dochter en ze hebben heel specifieke eisen over kaste, leeftijd, huidskleur, lengte, opleiding enz van de gezochte partij. Als de jonge assistente Aruna het bureau komt vervoegen starten de liefdesperikelen. Aruna is immers arm, een rijke klant wordt verliefd op haar en vervolgens krijgen we de nogal voorspelbare romantische verwikkelingen. De lezer wenst natuurlijk dat de echte liefde zegeviert, maar de auteur ziet er tegelijk op toe dat de tradities gerespecteerd blijven. Hij zorgt er bijvoorbeeld voor dat de jonge dokter van dezelfde kaste is als het arme meisje. Tussendoor lezen we voorzichtige kritiek op het kastesysteem, o.a. over de wreedheid waarmee arme weduwen door hun (schoon)families behandeld worden. Ook corruptie en uitbuiting komen terloops aan bod.
Literair is deze roman zeker geen hoogvlieger, maar voor wie op zoek is naar basisinformatie over de tradities binnen de Indiase samenleving is het wel een interessante kennismaking. Het belangrijkste pleidooi van de auteur is het tonen van een Indiase samenleving waar moslims, christenen en hindoes vreedzaam samenleven, niet in een multiculturele smeltkroes, maar naast elkaar, met respect voor elkanders gewoonten en tradities. Een kleurrijk en sprookjesachtig India bovendien, overduidelijk geromantiseerd, vandaar mijn vergelijking met de Bollywoodfilms. Ook daar worden tradities boven alles gerespecteerd en vindt men uiteindelijk wel een trucje om de liefde in het verhaal toch te laten zegevieren. ( )