Onuitgesproken (liefdes)gevoelens leiden letterlijk tot zelfkwelling. Toch is het geen zwaarmoedig boek, omdat het hoofdpersonage tot het bittere einde haar verborgen liefde koestert en het leven vastklampt. De auteur neemt de lezer moeiteloos mee naar haar kinderjaren (WOII) en terug. ( )

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog laat de moeder van Nora (12) haar evacueren uit de Londense wijk East End. In Kent wordt ze uitgekozen door de even oude Grace, enig kind van dominee Rivers en zijn vrouw, bij wie ze in huis komt. Door het leven in de pastorie met aardige pleegouders en Grace die een zus voor haar is, begint ze haar moeder te vergeten. Later merkt ze dat de Rivers niet gelukkig zijn en als in 1945 het bericht komt dat Nora¿s moeder is gedood door een V1-raket, vergrijpt Rivers zich bijna aan Nora. Ze loopt met Grace, op wie ze in stilte verliefd is, weg naar Londen. Daarnaast wordt verteld hoe Nora als oude terminaal zieke vrouw, alleenstaande tiener Rose die een baby krijgt die ze op Nora's verzoek Grace noemt, in huis neemt. Deze debuutroman van de Engelse documentaireproducente (1973) werd goed besproken. De heel boeiende, uitstekend opgebouwde roman, verweeft de twee verhalen over Nora goed tot een indringend verhaal over haar leven, maar zet ook zonder meer aan het denken over het leven. Goede vertaling ( )