'Het kielzog van de oorlog' is een vertaling geschreven door de Vlaamse auteur Erwin Mortier. Het oorspronkelijke boek 'Backwash of the war' is van Ellen La Motte. Ze vertelt over haar dagelijkse belevenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als verpleegster werkte ze in een veldhospitaal nabij Roesbrugge. Ze deed ook uitstappen in de streek, waaronder Duinkerke, Poperinge en Ieper.
Zeer indrukwekkend boek waarin duidelijk wordt wat de mensen in die tijd meemaakten.
Een aanrader. ( )

Ben vooral geintrigeerd door de inleiding van Erwin Mortier. Geintrigeerd door de moed van deze vrouw, daarom 3 sterren. Ik vond dit meer een soort dagboekverslag. Maar ze drukt je wel met de neus op de feiten, dat ook de Eerste Wereldoorlog een verschrikkelijke oorlog was. Wat een vreselijke dood voor zoveel slachtoffers. Heb de trilogie van Pat Barker over de eerste wereldoorlog gelezen, waarin het o.a. gaat over shell-shock. Zeer lezenswaardig deze trilogie. ( )

Een cynische kijk op de Eerste Wereldoorlog door een Amerikaanse verpleegster in een Frans veldhospitaal niet ver van het front in België. 1916, Ellen N. La Motte beschrijft de slachtoffers van de loopgravenoorlog die ze onder haar zorg krijgt. De meesten zouden best zo snel mogelijk bezwijken onder hun stinkende wonden - wat ze ook doen - want enige genezing is onmogelijk. Ze hekelt ook het oplappen van soldaten, opdat ze weer klaar zijn om naar het front te vertrekken. In Amerika werd dit boek destijds verboden omdat het alle hoop en elke illusie doofde.
In 'Het kielzog van de oorlog' blijft de auteur op de achtergrond, je leert de verpleegster zelf niet kennen. Dat is anders in de twee teksten, die Erwin Mortier aan zijn uitstekende vertaling van dit boek heeft toegevoegd. Het gaat om twee stukken die Ellen La Motte schreef voor 'The Atlantic Monthly', verschenen in 1915 en 1916. Hierin beschrijft ze hoe ze in Duinkerke verzeild raakt in een regen van granaten, waarbij ze niet weet waarheen vluchten. Heeft het ook zin om te vluchten als je niet weet waar de volgende granaatinslag zal zijn? 'Dat gruwelijke ding zou allicht vlak voor mijn voeten inslaan. Ik draaide me om, in de tegenovergestelde richting - het zou daar inslaan. Ik voelde geen moment doodsangst, maar wel de afgrondelijke angst voor de schokgolf, voor een afgerukte kaak, een verbrijzelde neus.' ( )