Na het succes van "Logicomix" heeft de Griekse schrijver Doxiades "Oom Petros en het vermoeden van Goldbach" gepubliceerd. Het is het verhaal van een obsessie. De hoofdpersoon van het boek heeft een geheimzinnige oom over wie door zijn ouders niets goeds wordt verteld. Hij probeert om er achter te komen wat er met oom Petros aan de hand is. Het is een aardig verhaaltje, maar het heeft uiteindelijk niet veel om het lijf. ( )

Leuk boek, vlot geschreven en je hoeft niet echt veel wiskundige bagage te bezitten om van het boek te genieten (al mag je natuurlijk ook geen wiskundehater zijn).
Het boek beschrijft heel duidelijk hoe iemand gedreven kan zijn bij het zoeken van een oplossing (en of dit nu in het kader van de wiskunde is, doet er niet zo veel toe). Oom Petros wordt door zijn eigen broers als een nietsnut beschreven, maar de lezer krijgt een ander beeld. Neef en oom houden mekaar in een perfect evenwicht. ( )

De neef van Oom Petros vertelt het verhaal over de wiskundeige carrière van zijn oom en die van hemzelf, die hij begonnen is in heimelijke navolging van de door zijn familie verfoeide oom. Oom Petros heeft besloten het al meer dan twee eeuwen onopgelost gebleven vermoeden van Goldbach te bewijzen. Eigenlijk bestaat dit vermoeden uit twee delen, maar komt uiteindelijk neer op:

Elk getal groter dan 2 kan geschreven worden als de som van twee priemgetallen.

Het verloop van het verhaal is vrij tragisch en geeft een wonderlijk beeld van de bloei van de wiskunde in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Oom Petros werkt samen met alle grote namen in de wiskunde uit die tijd: het Indiase wonderkind in de getal-theorie Ramanujan, de jonge Oostenrijker Kurt Gödel, de Engelse student Alan Turing en nog vele anderen.
Of Oom Petros het vermoeden ooit bewezen heeft blijft onduidelijk in het boek, historisch is het echter duidelijk: het vermoeden is tot op de dag van vandaag nog niet bevestigd of afgewezen. Oom Petros gaf de moed op toen Gödel met het bewijs kwam dat niet alle juiste stellingen ook werkelijk te bewijzen zijn (de collectie van juiste stellingen zal stellingen kennen die onbewijsbaar zijn, en is dus onvolledig) en Turing dit uitbreidde met de onmogelijkheid van de a priori beslisbaarheid. Oom Petros zou dus nooit kunnen weten of de stelling waar hij zijn hele leven mee bezig was ook werkelijk te bewijzen viel: hij werkte al jaren aan een Sisyfus-arbeid!

Gelukkig denken niet alle wiskundigen er zo over. In 1996 is de Chinees Chen Jing-Run het dichtste bij het bewijs voor het vermoeden gekomen. Hij bewees dat:

"Elk even getal groter dan 2 kan geschreven worden als een priemgetal en een bijna-priemgetal (een getal met ten hoogste twee priemfactoren)."

Er is echter, hoezeer ze ook op elkaar mogen lijken, geen link tussen deze stelling en het vermoeden van Goldbach.

Een uitermate leerzaam en onderhoudend boek! Oliver Sacks schreef:

"Een zeer amusant, teder, charmant en naar mijn smaak onweerstaanbaar boek." ( )