Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
The novel relates the adventures of an eccentric family, the Mortmains, struggling to live in genteel poverty in a decaying English castle during the 1930s. The first person narrator is Cassandra Mortmain, an intelligent teenager who tells the story via her personal journal.
Lirmac: The Greengage Summer and I Capture the Castle are both exquisitly-crafted books narrated by girls on the brink of maturity. Both are engaging and timeless, and neither descends into the clichés of the 'coming of age' story.
BookshelfMonstrosity: Although I Capture the Castle is a coming-of-age story, not a mystery, both witty novels are narrated by precocious girls who, left to their own devices by their eccentric families, pursue adventures within the confines of quiet English villages.… (meer)
De dagboeken van Cassandra Mortmain door Dodie Smith
De naam Dodie Smith doet misschien geen belletje rinkelen maar als ik zeg dat het de schrijfster van 101 Dalmatiërs is weet iedereen waarover ik het heb. Smith schreef dit geweldige boek in 1949 maar de taal van Cassandra doet geen moment ouderwets aan, het verhaal spat van het papier.
J.K. Rowling zegt dat het één van haar lievelingsboeken is en ik kan me daar volledig bij aansluiten! Zo blij dat uitgeverij Karmijn deze Engelse klassieker in het Nederlands heeft uitgebracht.
In 3 dagboeken, verspreid over 8 maanden houdt Cassandra ons op de hoogte van het reilen en zeilen van haar originele familie die zonder inkomen probeert te overleven in een vervallen kasteel midden in het overweldigende Engelse platteland. In het begin moet je even wennen aan de zeer beschrijvende schrijfstijl die het meisje hanteert maar al snel zal het juist die stijl zijn die dit boek onweerstaanbaar maakt.
De familie Mortmain probeert te overleven op niets, ze hopen allemaal dat vader nog eens een bestseller zal schrijven of dat de oudste dochter kan worden uitgehuwelijkt aan een rijke man. Elke dag bidden Cassandra en haar zus Rose hiervoor, tot op een dag…
Leven in armoede, in een vervallen kasteel, op het verlaten platteland klinkt niet fijn om te lezen maar dat is het wel. Je beleeft alles door de ogen van Cassandra en haar originele kijk op de wereld, samen met haar humor en intelligentie maken dit boek tot een verslavend pareltje. Pagina na pagina, dagboek na dagboek gaat ze steeds mooier schrijven, worden haar beschrijvingen van de natuur steeds levendiger en wordt haar aanstekelijkheid steeds aantrekkelijker. Met elke pagina die je omslaat heb je een glimlach op je gezicht en krijg je een beetje kramp om je hart want je wilt niet dat dit boek ooit uit is. (Je gaat je zo thuis voelen in het boek, het verhaal, dat je denkt dat je je ontheemd gaat voelen als het boek uit zou zijn.) Ondertussen gebeurt dat toch en dan ga je op zoek naar de film en troost je jezelf met het idee dat je gewoon van vooraf aan kan beginnen met lezen. De familie Mortmain is vanaf nu deel van mij. Dit boek ga ik blijven koesteren. ( )
This book was such a wonderful, enchanting and unpredictable read that by the end of it I felt like I almost was Cassandra, since her confessions, recordings and thoughts in her journals gave me a thorough insight into her. I also loved how the sections of the book were arranged in differently priced notebooks, which really demonstrated the progression of the story
It feels, reading it now, as if this is the story that every romantic comedy Hollywood has ever made has been trying to tell. And when we come towards the end of the book and a marriage proposal and happily-ever-after storyline seems to be in the offing, I was worried we were going to stray into that territory. But Smith is too good a writer, Cassandra too interesting a person to settle for this.
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
I write this sitting in the kitchen sink.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
I know all about the facts of life. And I don't think much of them.
She was so scared, she forgot to be a contralto.
Topaz said she had never been on the streets and rather regretted it, which is the kind of Topazism it requires much affection to tolerate.
Contemplation seems to be about the only luxury that costs nothing.
When I read a book, I put in all the imagination I can, so that it is almost like writing the book as well as reading it—or rather, it is like living it.
I am not quite Jane Austen yet and there are limits to what I can stand.
Noble deeds and hot baths are the best cures for depression.
This is no moment to be finicky about metaphors.
I certainly didn't think that father would be dead, but I did have a slight fear that we might have unhinged him – the state of his hinges being a bit in doubt even before we started.
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Only the margin left to write on now. I love you, I love you, I love you.
The novel relates the adventures of an eccentric family, the Mortmains, struggling to live in genteel poverty in a decaying English castle during the 1930s. The first person narrator is Cassandra Mortmain, an intelligent teenager who tells the story via her personal journal.
Google Books — Bezig met laden...
(4.1)
3
De naam Dodie Smith doet misschien geen belletje rinkelen maar als ik zeg dat het de schrijfster van 101 Dalmatiërs is weet iedereen waarover ik het heb. Smith schreef dit geweldige boek in 1949 maar de taal van Cassandra doet geen moment ouderwets aan, het verhaal spat van het papier.
J.K. Rowling zegt dat het één van haar lievelingsboeken is en ik kan me daar volledig bij aansluiten! Zo blij dat uitgeverij Karmijn deze Engelse klassieker in het Nederlands heeft uitgebracht.
In 3 dagboeken, verspreid over 8 maanden houdt Cassandra ons op de hoogte van het reilen en zeilen van haar originele familie die zonder inkomen probeert te overleven in een vervallen kasteel midden in het overweldigende Engelse platteland. In het begin moet je even wennen aan de zeer beschrijvende schrijfstijl die het meisje hanteert maar al snel zal het juist die stijl zijn die dit boek onweerstaanbaar maakt.
De familie Mortmain probeert te overleven op niets, ze hopen allemaal dat vader nog eens een bestseller zal schrijven of dat de oudste dochter kan worden uitgehuwelijkt aan een rijke man. Elke dag bidden Cassandra en haar zus Rose hiervoor, tot op een dag…
Leven in armoede, in een vervallen kasteel, op het verlaten platteland klinkt niet fijn om te lezen maar dat is het wel. Je beleeft alles door de ogen van Cassandra en haar originele kijk op de wereld, samen met haar humor en intelligentie maken dit boek tot een verslavend pareltje. Pagina na pagina, dagboek na dagboek gaat ze steeds mooier schrijven, worden haar beschrijvingen van de natuur steeds levendiger en wordt haar aanstekelijkheid steeds aantrekkelijker. Met elke pagina die je omslaat heb je een glimlach op je gezicht en krijg je een beetje kramp om je hart want je wilt niet dat dit boek ooit uit is. (Je gaat je zo thuis voelen in het boek, het verhaal, dat je denkt dat je je ontheemd gaat voelen als het boek uit zou zijn.) Ondertussen gebeurt dat toch en dan ga je op zoek naar de film en troost je jezelf met het idee dat je gewoon van vooraf aan kan beginnen met lezen. De familie Mortmain is vanaf nu deel van mij. Dit boek ga ik blijven koesteren. (