Je verwacht niet dat dit soort verhalen nog geschreven worden in de 21ste eeuw, en dan zeker niet door zo’n literaire bekendheid als Colm Toibin. Deze roman is in alle opzichten klassiek: vanuit een derde vertellersstandpunt geschreven, geconcentreerd rond 1 protagonist (Eilis Lacey), mooi de chronologie volgend, en inzoomend op het overbekende thema van de migratie van Ieren naar Amerika. Klassiek, inderdaad, maar mooi, zonder meer, bijna het ideale filmscript (ik zag intussen dat er effectief ook een film van gemaakt is). Toibin geeft hier duidelijk blijk van zijn vakmanschap. Thematisch is het duidelijk dat het zeer populaire thema van identiteit hier centraal staat: is Eilis nog Iers of al Amerikaans, en wat is die Amerikaanse identiteit dan, gegeven het feit dat er zoveel verschillende gemeenschappen zijn met een eigen gezicht. Toibin dringt niks op, maar laat het verhaal zijn eigen gang gaan, tot en met het vrij verrassende einde. ( )