StartGroepenDiscussieMeerTijdgeest
Doorzoek de site
Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.

Resultaten uit Google Boeken

Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.

Walden and On the Duty of Civil Disobedience…
Bezig met laden...

Walden and On the Duty of Civil Disobedience (origineel 1854; editie 1942)

door Henry David Thoreau, Perry Miller (Nawoord)

LedenBesprekingenPopulariteitGemiddelde beoordelingAanhalingen
7,625491,175 (3.88)44
Thoreau beschrijft zijn tweejarig verblijf in de bossen nabij Massachussetts. Hij leeft van wat de natuur hem geeft en bouwt zijn eigen huis. Hij kant zich tegen de overdaad aan consumptiegoederen, de redeloze concurrentiestrijd, alle kenmerken van de opkomende industriële maatschappij die de mens nog weinig ruimte laat zichzelf te zijn.… (meer)
Lid:Voracious_Reader
Titel:Walden and On the Duty of Civil Disobedience
Auteurs:Henry David Thoreau
Andere auteurs:Perry Miller (Nawoord)
Info:Signet Classics (1942), Paperback, 256 pages
Verzamelingen:Jouw bibliotheek
Waardering:
Trefwoorden:Geen

Informatie over het werk

Walden ; Burgerlijke ongehoorzaamheid door Henry David Thoreau (1854)

  1. 20
    Watchers at the Pond door Franklin Russell (SilentInAWay)
  2. 20
    Where I Lived, and What I Lived For door Henry David Thoreau (Polaris-)
  3. 35
    De wildernis in door Jon Krakauer (thiagobomfim)
    thiagobomfim: That is a history of a boy inspired by Thoreau and his masterpiece: Wladen.
Bezig met laden...

Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.

Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek.

» Zie ook 44 vermeldingen

Engels (46)  Nederlands (2)  Spaans (1)  Alle talen (49)
Toon 2 van 2
Wat bezielde de achtentwintigjarige Amerikaan Henry David Thoreau eigenlijk toen hij zich op 4 juli 1845 terugtrok in een bos aan de rand van zijn geboortedorp Concord, een lieflijk en destijds ook intellectueel erg actief plekje in de noordoostelijke staat Massachusetts?

Wat ging hij doen in het hutje dat hij daar aan de rand van het Waldenmeer eigenhandig had gebouwd, en waarvan je vandaag op ongeveer dezelfde plek nog steeds een replica kunt bezoeken?

Thoreau was een veelzijdige jongeman die aan Harvard zowel talen als wiskunde als wijsbegeerte had gestudeerd; later, weer in Concord, verdiende hij zijn brood in de potlodenfabriek van zijn vader, maar ook als onderwijzer, schooldirecteur, herborist en landmeter.

Daarnaast was hij ook een beloftevolle schrijver die vertoefde in de kringen der Transcendentalisten, een cenakel van lichtjes mystieke denkers, sociale hervormers en intellectuelen rond de Concordse filosoof Ralph Waldo Emerson. Wat dreef zo'n in menig opzicht veelbelovend jongmens ertoe om zich zo nadrukkelijk van zijn sociale biotoop af te keren?

In wat een van de beroemdste passages van Walden, or Life in the Woods (1854) is geworden, lichtte Thoreau zelf zijn beweegredenen als volgt toe: 'Ik ging de bossen in omdat ik bewust wilde leven, om me alleen met het wezenlijke bezig te houden en te onderzoeken of ik niet kon leren wat het leven me moest leren, zodat ik niet op mijn sterfbed zou moeten ontdekken dat ik niet geleefd had. (...) Ik wilde het leven diep doorleven en alle merg eruit zuigen, om zo dapper en Spartaans te leven dat ik alles wat niet het leven was kon verdrijven(...).'

Thoreau zag zijn retraite dus als een experiment, als een oefening in authentiek leven. Dit experiment vergde dat hij zich losmaakte van het suffe, routineuze, miezerige bestaan dat de meeste mensen leiden, wroetend als mieren en met elkaar wedijverend om - om wat? Om geld en aanzien, om status, prestige, macht.

'We verbeuzelen ons leven met kleinigheden,' vond Thoreau, 'we vechten als pygmeeën met kraanvogels.' Thoreaus vertrek was ook een vorm van protest tegen de verdwazing en de vervreemding die hij allerwegen zag toeslaan, een degeneratieproces dat volgens de schrijver geheel op conto van industrialisering en commercialisering moest worden geschreven.

De begindatum van zijn heremietentijd was niet zonder betekenis: 4 juli is Independence Day in Amerika, en onafhankelijkheid is nu net datgene waar zijn hele Waldenexperiment om draaide. Die drang naar onafhankelijkheid gold in de eerste plaats Thoreau zelf, een afstandelijk en weerbarstig man die het bij voorkeur oneens was met wat anderen zeiden en deden. Als kind al droomde hij ervan om op een dag alleen in een hutje aan het Waldenmeer te wonen.

'Ik vind het heilzaam het grootste deel van de tijd alleen te zijn', heet het in Walden. 'Wij zijn meestal eenzamer wanneer we ons tussen de mensen begeven dan wanneer we in onze kamer blijven.' En voor wie het nog niet zou hebben begrepen: 'Ik heb heel veel gezelschap in mijn huis, vooral 's morgens, wanneer er geen bezoek komt.' Niet echt een fuifnummer, Thoreau.

Toch was deze oefening in authentiek leven tegelijkertijd een pose. Thoreau wilde namelijk wel gezíén worden. Als het hem echt om het kluizenaarsbestaan als zodanig te doen was geweest, dan had hij er vast geen boek over geschreven.

Zijn solitair experiment - dat overigens niet zo heel solitair was, Thoreau kreeg vaak bezoek en ging zelf dikwijls naar Concord - was ook een twee jaar durende performance, een dubbelzinnig gebaar, niet helemaal onvergelijkbaar met wat de Puriteinen in de zeventiende eeuw ertoe dreef om uit Europa weg te varen en in de Nieuwe Wereld een 'City upon a Hill' op te richten.

Naar Puriteinse smaak was 'het oude Europa' immers zo zondig en verdorven, zo helemaal decadent en ontspoord dat het niet langer op enige Verlossing aanspraak kon maken. Daarom wilden die grauwe protestantste fundamentalisten in de nieuwe wereld een schone, strenge, vrome modelstaat stichten die de Europese zondaars tot lering en voorbeeld moest strekken. Dat was het doel, de bestaansreden, de Manifest Destiny van Amerika zoals de Puriteinen die zagen.

Je zou kunnen zeggen dat Thoreau een geseculariseerde en geïndividualiseerde versie van dit ideaal nastreefde: het verlangen om in eenvoud en in harmonie met de natuur een autonoom individueel bestaan op te bouwen. Dat verlangen was tegelijkertijd een duidelijke afwijzing van de manier waarop de meeste mensen rondom hem leefden, en dus ook een kritiek op de maatschappij die mensen zulke levens opdrong.

Die maatschappijkritische inslag van Walden is het duidelijkst in de eerste drie hoofdstukken. Daar formuleert Thoreau zijn virulente kritiek op de steeds stompzinniger arbeid die zijn tijdgenoten in het snel industrialiserende Amerika van het midden van de negentiende eeuw verrichten.

De 'zwoegende mens' schrijft hij, heeft 'geen gelegenheid om van dag tot dag zijn ware zelf te zijn; hij kan zich de menselijkste verhoudingen tot de mensen niet veroorloven; de marktwaarde van zijn arbeid zou erdoor dalen. Hij heeft geen tijd om iets anders te zijn dan een machine.'

Voorwaar een opmerkelijke parafrase van de kritiek op de vervreemdende effecten van de arbeid onder kapitalistische productievoorwaarden die ene Karl Marx enige duizenden kilometers oostwaarts vrijwel gelijktijdig formuleerde. 'De mensen zijn de werktuigen van hun werktuigen geworden', schrijft Thoreau. Marx had het niet beter kunnen zeggen.

Thoreau gispt zijn hard ploeterende medemensen om hun hang naar luxe en allerlei andere artificiële levensbehoeften. In een stijl die vaak doet denken aan de geschriften van Jean-Jacques Rousseau trekt Thoreau de zegeningen van het 'zogenaamde rijke, verfijnde leven' in twijfel. Hij verdedigt wat latere tijden 'grenzen aan de groei' hebben genoemd.

Beschaving is al te vaak opsmuk, nutteloos comfort zonder enige inhoudelijke verrijking: 'Terwijl de beschaving onze huizen heeft verbeterd, heeft ze niet in gelijke mate de mensen verbeterd die erin wonen.' Deze hoofdstukken zijn nog steeds bijzonder lezenswaard. Thoreau getuigt er van een bijzonder scherp inzicht in de veranderende levensomstandigheden van het 19e-eeuwse Amerika, en formuleert zijn kritiek in vaak prachtige, meanderende zinnen die in deze voortreffelijke nieuwe vertaling van Anton Haakman veel van hun oorspronkelijke grandeur hebben bewaard.

Het middelste deel van Walden bevat voornamelijk omstandige beschrijvingen van flora en fauna in diverse seizoenen en weersomstandigheden. Thoreau vertelt er ook uitgebreid over zijn bonenteelt en over de best wel talrijke bezoekers die hij tijdens dat eerste jaar in Walden in pastorale audiëntie ontving. Ik vrees dat deze hoofdstukken vandaag zelfs voor de fanatiekste natuurliefhebber aan de saaie, taaie kant zijn.

In het slothoofdstuk vindt Thoreau zijn visionaire elan terug. Na de bijtende maatschappijkritiek in de eerste hoofdstukken en de lange meditatie over en in de natuur, richt hij zich opnieuw tot zijn geestelijk verarmde tijdgenoten en roept hen op om het grootse in zichzelf te cultiveren: 'Wees een Columbus naar hele nieuwe continenten en werelden binnenin jezelf, en open nieuwe kanalen, niet voor de handel, maar voor het denken. Ieder mens is de heer van een rijk waarbij vergeleken het aardse keizerrijk van de tsaar maar een dwergstaatje is (...).'

Thoreaus slotbeschouwingen zijn opvallend etherisch. Walden begint als een harde afwijzing van het concrete, afstompende leven in Concord anno 1845, maar het eindigt in de nevelen van een tamelijk abstracte zelfzorg. 'Hoe armetierig je leven ook is,' troost Thoreau zijn jakkerende medemens, 'bied het het hoofd en leef het; ga het niet uit de weg en verwens het niet. Wie altijd ontevreden is, zal zelfs ontevreden zijn in het paradijs.' Het blijft een nogal teleurstellende, apolitieke conclusie voor een boek dat zo kritisch aanzette.

Veel scherper was Thoreau in zijn essay Civil Disobedience (1849), dat ook in deze nieuwe vertaling is opgenomen onder de titel De plicht tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Daarin betoogde hij dat een burger het recht heeft om geen belastingen te betalen aan een staat die onrechtvaardig handelt. Thoreau was een heftig tegenstander van de slavernij en van de oorlog die Amerika tegen Mexico voerde.

Daarom weigerde hij gedurende enige jaren de zogenaamde hoofdelijke belasting (poll tax) te betalen, wat hem in 1846 op één nachtje hechtenis kwam te staan. Maar dat kon de soevereine individualist Thoreau niet deren, integendeel: de gevangenis was 'het enige huis in een slavenstaat waarin een vrij man met fatsoen kan vertoeven'.
  aitastaes | Apr 9, 2018 |
Ach ja, Walden.... dit boek kan tellen als antidotum tegen het snelle vermeende begrijpen van mensen in onze GSM-, beeld- en internetcultuur die, geplaagd als ze is door een oppervlakkige hyperconnectiviteit van allen met allen, er ten slotte van overtuigd raakt dat ze de verborgen aanwezigheid van de medemens kan blootleggen in tweets en andere statements van luttele seconden, en zo achteloos voorbijgaat aan wat een ziel vermag te overwegen in het hart en wat dus niet leesbaar is op een display. Sta me deze bijbelse metafoor even toe. Zo weet ik misschien het spagaat dat er gaapt tussen onze tijd en die van Henry David Thoreau (1817-1862) nog wat extra te beklemtonen.
Thoreau beleefde de 19de eeuw in zijn vertrouwde Concord, Massachusetts in een verschillende levensconditie vergeleken met de 21ste eeuwse mens die over alles en nog wat zijn ogenblikkelijke opinies wenst te spuien in diverse media die uitblinken als elkaar tegensprekende panoptica van het menselijk bedrijf, en bijgevolg de dwalende zoeker aanzetten tot meningen opzadelt zonder dat hij het beoordeelde ook maar enigszins kan doorvoelen, laat staan doorgronden. Dit wordt veelal veroorzaakt door de hoge techniciteit van politieke en sociale issues allerhande in het huidige maatschappelijke bestel, zodat je noodgedwongen tot de "incrowd" moet behoren om nog door de bomen het bos te zien.
Thoreau daarentegen beoordeelde de maat der dingen op een basale, niet fabulerende manier. Als je werkelijk het authentieke buikgevoel wilt ervaren van een hoogst originele 19de eeuwse geest, lees dan deze schrijver. Zijn geschrifen stralen de autoriteit uit van een man die vertrouwd is met de natuur en de vruchten die de aarde voortbrengt en dit dwingt respect af. Hij is degene die zijn woorden wikt aan hetzelfde tempo als waarmee hij driemaal dezelfde hoop aarde met zijn spade omwoelt...afgemeten en nauwkeurig observerend dus. Deze empirie van het werkelijke leven dat hij aan Walden Pond leidde instigeerde hem voorzichtig tot ruimere maatschappelijke aanbevelingen.
Toen me een moment van onvermoede serendipiteit overviel moest ik plots denken aan die contemporaine dichter die eenzelfde nuchtere "ge-aard-heid" uitstraalde als Thoreau. Ik dacht aan het allereerste gedicht "Graven" uit de cyclus "Het eerste koninkrijk" van de nu al een paar jaar betreurde nobelprijswinnaar Seamus Heaney, waarin zijn vader noest op zoek ging naar goede turf in de Noord-Ierse grond. De dichter daarentegen besefte dat hij het aardse levensgevoel van de noeste arbeider die zijn vader was via zijn pen zal moeten weten te abstraheren:

"...Maar ik heb geen spade om mannen zoals zij te volgen

Tussen mijn vinger en mijn duim
Rust de logge pen.
Daarmee zal ik graven."


De houding van zowel Henry David Thoreau als die van Seamus Heaney is er evenwel één van ernst, deemoed en ontzag voor wat woorden vermogen te bewerkstelligen. Dus ver weg van elk badinerend geblaat, waar de huidige mainstream media een patent op blijken te hebben.

Wij 21ste eeuwers hebben geen benul meer wat het moet zijn geweest om in volledige autarkie te leven. Thoreau hield het twee jaar vol in zijn zelfgemaakte hut aan Walden Pond. Niet volledig als een soevereine eenhoorn, maar toch gesteld op zijn afzondering en nu en dan eens de voorbijgangers en verre buren opzoekend.
"Zurück zu den Sachen selbst" denk ik zo als ik de passie voor correcte observatie voel in zijn meerdere pagina's lange natuurbeschrijvingen: lange bespiegelingen over de aard van het ijs op het winterse Walden Pond, de strijd tussen een groep rode en zwarte mieren, de diversiteit van het vele gevogelte en kleine velddieren allerhande...

Het essay "On civil disobedience", waar o.a. de Civil Rights Movement zich op inspireerde, is wellicht coherenter en meer logisch gestructureerd dan het uitwaaierende Walden. Thoreau daagt de staat uit om ook een poging te wagen om zich te laten inspireren door de categorische imperatief van Immanuel Kant. Thoreaus opvatting van democratie berustte niet op het dictum dat de meeste stemmen steeds opgeld dienen te maken, maar op het gevoel dat een diep doorleefd persoonlijk inlevingsvermogen de crux van het hele samenleven is. Die roep tot permanente "innere Bildung" achtte hij onaantastbaar.

Als aanvulling op "Burgerlijke ongehoorzaamheid" zou ik graag eens het lijvige "Over de democratie in Amerika" van de Franse politieke filosoof Alexis de Tocqueville (1805-1859) lezen. Moet kunnen, het is pas onlangs vertaald, wellicht tot groot genoegen van vele literatuurliefhebbers. ( )
  zerkalo. | Aug 9, 2007 |
Toon 2 van 2
geen besprekingen | voeg een bespreking toe

» Andere auteurs toevoegen (52 mogelijk)

AuteursnaamRolType auteurWerk?Status
Henry David Thoreauprimaire auteuralle editiesberekend
Case, KristenIntroductieSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Degas, RupertVertellerSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Lentz, David B.Secundaire auteursommige editiesbevestigd
Levin, JonathanIntroduction and NotesSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Merwin, W.S.IntroductieSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Meyer, MichaelIntroductieSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Miller, PerryNawoordSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Paul, ShermanRedacteurSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Rossi, WilliamRedacteurSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Je moet ingelogd zijn om Algemene Kennis te mogen bewerken.
Voor meer hulp zie de helppagina Algemene Kennis .
Gangbare titel
Oorspronkelijke titel
Alternatieve titels
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Oorspronkelijk jaar van uitgave
Mensen/Personages
Belangrijke plaatsen
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Belangrijke gebeurtenissen
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Verwante films
Motto
I do not propose to write an ode to defection,
but to brag as lustily as chanticleer in the morning,
standing on his roost, if only to wake my neighbors up.
Opdracht
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
When I wrote the following pages, or rather the bulk of them, I lived alone, in the woods, a mile from any neighbor, in a house which I had built myself, on the shore of Walden Pond, in Concord, Massachusetts, and earned my living by the labor of my hands only.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
At present I am a sojourner in civilized life again.
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
(Klik om weer te geven. Waarschuwing: kan de inhoud verklappen.)
Ontwarringsbericht
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Contains both Walden AND Civil Disobedience. Please don't combine with any edition that only contains one or the other of them.
Uitgevers redacteuren
Auteur van flaptekst/aanprijzing
Oorspronkelijke taal
Gangbare DDC/MDS
Canonieke LCC

Verwijzingen naar dit werk in externe bronnen.

Wikipedia in het Engels

Geen

Thoreau beschrijft zijn tweejarig verblijf in de bossen nabij Massachussetts. Hij leeft van wat de natuur hem geeft en bouwt zijn eigen huis. Hij kant zich tegen de overdaad aan consumptiegoederen, de redeloze concurrentiestrijd, alle kenmerken van de opkomende industriële maatschappij die de mens nog weinig ruimte laat zichzelf te zijn.

Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.

Boekbeschrijving
Haiku samenvatting

Actuele discussies

Geen

Populaire omslagen

Snelkoppelingen

Waardering

Gemiddelde: (3.88)
0.5 1
1 23
1.5 3
2 56
2.5 9
3 128
3.5 34
4 242
4.5 23
5 250

Ben jij dit?

Word een LibraryThing Auteur.

Penguin Australia

3 edities van dit boek werden gepubliceerd door Penguin Australia.

Edities: 0140390448, 0451529456, 0451532163

Coffeetown Press

Een editie van dit boek werd gepubliceerd door Coffeetown Press.

» Informatiepagina uitgever

 

Over | Contact | LibraryThing.com | Privacy/Voorwaarden | Help/Veelgestelde vragen | Blog | Winkel | APIs | TinyCat | Nagelaten Bibliotheken | Vroege Recensenten | Algemene kennis | 203,186,469 boeken! | Bovenbalk: Altijd zichtbaar