Na het verlies van haar grote liefde ontpopt de hoofdpersoon Paulina zich tot koppelaarster. Een gegeven dat zich naar huidige maatstaven nauwelijks meer als thema voor een roman zal lenen. Het verhaal is dus min of meer gedateerd en moet het hebben van verhaalde observaties en karakterkenmerken. Het is in dit boek “observeren op de vierkante centimeter” want de biotoop waar zich de geschiedenis afspeelt is klein en bekrompen. Wonderlijk genoeg echter, slaagt De Sagarra er in om toch een tekening te geven van het Spaanse leven in de eerste jaren van de vorige eeuw en vooral een schets te geven van de heersende mentaliteit binnen de wat hogere en (nog) welvarende kringen. Minder expliciet dan in “Knoflook en peper” en “Privéleven” , dat wel.

Het resultaat is een met lichte en soms ironische pen geschreven roman, die ook nog onderhoudend is. ( )