Ik weet niet goed hoe ik mijn reactie op dit boek best kan beschrijven. Ik kan niet zeggen dat het me koud laat, absoluut niet. Alleen al het feit dat ik een hartsgrondige hekel heb gekregen aan George vertelt me dat het boek me geraakt heeft, maar ik ben er ook niet wild van.Ik kan absoluut geen begrip opbrengen voor 'George ZonderS'. De manier waarop zij met deze relatie omgaat schreeuwt uit dat Gauvain niet goed genoeg is voor haar dat zij niets dan lust en tijdelijke verliefdheid kan opbrengen voor die man. Ik begrijp haar excuses absoluut niet en Groult slaagt er ook niet in om ze begrijpelijk te maken in mijn ogen. Het is moeilijk om een relatie tussen twee verschillende werelden gaande te houden, maar met liefde en doorzettingsvermogen lukt dat. De scènes waarin George zich amper over haar walging voor Disney kan zetten, ondanks het feit dat Gauvain dit nu wel eens leuk vindt, doen me gruwelen. Dit is geen liefde, dit is een verhaaltje van een geletterde vrouw die zich verveelt in haar eigen leven een een welwillend slachtoffer zoekt.
Misschien niet het beste boek dat ik ooit gelezen heb, maar Groult is er toch maar in geslaagd me enorm kwaad te krijgen. ;) ( )

Prachtig,om nog eens te lezen, hoe de liefde zo lang kan duren. ( )