Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
A security breach at a secret U.S. government facility unleashes the monstrous product of a chilling military experiment that only six-year-old orphan Amy Harper Bellafonte can stop.
jlparent: The Passage reminded me greatly of "Under the Dome", with its intense look at how people cope in a 'new' world. Obviously it's also is hugely reminiscent of "The Stand" as already recommended.
4leschats: Both this books and the 2 in The Passage Trilogy (The Passage and The Twelve)address alterations in the natural universe brought on by post-apocalyptic changes.
RidgewayGirl: This classic dystopian novel explores the world after an unspecified apocalypse. Like The Passage, Earth Abides involves both the scavenging of the remains of civilization rather than production and a journey to see how others have coped. No vampires, though.… (meer)
En op de laatste dag van het jaar 2012 heb ik ook dit boek nog uitgelezen. En hij was Fantastisch.. Ik heb echt met volle teugen genoten van deze dikke pil van 994 pagina’s. Op de site van de bieb wordt vermeld dat hij met weinig boeken kan worden vergeleken maar de sfeer deed mij wat denken aan De beproeving van Stephen King. ( )
Zeer uitgebreid en wel spannend verhaal over uit de hand gelopen militaire tests met een virus op mensen. Bijna heel Amerika wordt uitgemoord door de Virals die daar uit voortkomen en kleine groepjes mensen proberen met enige waardigheid in deze situatie verder te leven. Ze doen dat op verschillende manieren, maar nooit in een echt militaire dictatuur, wat wel hoopgevend zou zijn! Een klein groepje mensen gaat op reis om een signaal te achterhalen en komen zo, pas 100 jaar na het begin van de ramp achter de ware toedracht. Het heeft een heel open einde wat wel acceptabel is. ( )
Geweldig boek. Het is lang geleden dat ik zo lekker heb doorgelezen en een boek bijna niet weg kon leggen. Sterke personages, die zich ook ontwikkelen. Ik wacht met smart op het volgende deel. ( )
Wat een geweldig spannend en intrigerend boek is dit. In het begin vond ik het tamelijk verwarrend, maar gaandeweg het boek kreeg het verhaal steeds meer grip op mij. Justin Cronin heeft me met dit boek alleen maar nieuwsgieriger gemaakt naar de aangekondigde volgende delen. Het horror gedeelte dat er volgens sommigen inzit, vond ik reuze meevallen. Een absolute aanrader voor mensen die van een fantasyverhaal houden met een tikje vampier en een hoop vertrouwen, hoop en vriendschap, zelfs tegen beter weten in.
Mei 2018: Een re-read omdat ik onlangs deel 2 en deel 3 heb gelezen en even wilde weten hoe het begon. En dit keer is het boek zelfs nog beter dan een 9, dus een 10. Waarschijnlijk omdat ik nu connecties zie met de latere delen die heel verrassend en verhelderend waren. ( )
Cronin leaps back and forth in time, sprinkling his narrative with diaries, e-mail messages, maps, newspaper articles and legal documents. Sustaining such a long book is a tough endeavor, and every so often his prose slackens into inert phrases (“his mind would be tumbling like a dryer”). For the most part, though, he artfully unspools his plot’s complexities, and seemingly superfluous details come to connect in remarkable ways.
When all's said and done, The Passage is a wonderful idea for a book that – like too many American TV series – knows how good it is and therefore outstays its welcome. There are enough human themes (hope, love, survival, friendship, the power of dreams) to raise it well above the average horror, but its internal battle between the literary and the schlock will, I
T MAY already have the Stephen King stamp of approval and the Ridley Scott movie-script treatment but American author Justin Cronin's 800-page blockbuster The Passage comes from humble beginnings.
"Every book starts somewhere and this came from a dare of a nine-year-old child," he says of his daughter Iris, who wanted a story where a young girl saves the world.
Zie ik, hoe fel de hand des Tijds de pracht En praal verdierf van lang begraven tijd, Hoe trotsche torens zijn ten val gebracht, En eeuwig brons door sterv’lingswoede ontwijd; Zie ik, hoe de oceaan, een wolf gelijk, Aan 't koninkrijk des oevers afbreuk doet En ’t vaste land dringt in der waat’ren rijk, Zijn goed vermeerd’rend met verloren goed; Zie ik al ’t aardsche tuim’len in ’t gewoel, Het grootste klein, den helsten glans gedoofd, Dan geeft al dat vergaan mij ’t voorgevoel, Dat eens de Tijd ook mij het liefste ontrooft; O, die gedachte is dood; mijn tranen stroomen Van angst, dat wat ik heb, mij wordt ontnomen.
WILLIAM SHAKESPEARE, Sonnet 64
Opdracht
Voor mijn kinderen Geen nare dromen
Eerste woorden
Voordat ze het Meisje zonder Verleden werd - Zij die uit het Niets Verscheen, de Eerste en Laatste en Enige, die duizend jaar leefde - was ze gewoon een klein meisje in Iowa dat Amy heette.
Citaten
Zie ik, hoe fel de hand des Tijds de pracht En praal verdierf van lang begraven tijd, Hoe trotsche torens zijn ten val gebracht, En eeuwig brons door sterv’lingswoede ontwijd; Zie ik, hoe de oceaan, een wolf gelijk, Aan 't koninkrijk des oevers afbreuk doet En ’t vaste land dringt in der waat’ren rijk, Zijn goed vermeerd’rend met verloren goed; Zie ik al ’t aardsche tuim’len in ’t gewoel, Het grootste klein, den helsten glans gedoofd, Dan geeft al dat vergaan mij ’t voorgevoel, Dat eens de Tijd ook mij het liefste ontrooft; O, die gedachte is dood; mijn tranen stroomen Van angst, dat wat ik heb, mij wordt ontnomen.
WILLIAM SHAKESPEARE, Sonnet 64
I
DE ERGSTE NACHTMERRIE VAN DE WERELD
5-1v.V.
De weg naar de dood is een lange mars waarop we omringd worden door alle mogelijke kwaden, en bij elke nieuwe verschrikking laat het hart het stukje bij beetje afweten, de botten protesteren bij elke stap, de geest biedt zijn eigen bittere verzet en met welk doel? De hekken gaan een voor een neer, en al slaan we de handen voor onze ogen, we kunnen ons niet afsluiten voor het rampzalige landschap of de talloze misdaden die er zijn begaan.
KATHERINE ANN PORTER, Pale Horse, Pale Rider
II
HET JAAR VAN NUL
Wij willen nu ten kerker, een sâam als vogels in de kooi er zingen; Ik zal, vraagt gij mijn zegen, nederknielen, En u vergiff'nis vragen.
WILLIAM SHAKESPEARE, Koning Lear
III
DE LAATSTE STAD
2 v. V.
Zachte stemmen, weggestorven, Staan als muziek in 't geheugen gekorven. Het zoete viooltje, ook als het verkwijnt, Heeft de reukzin voor altijd verfijnd
Rozenblaadjes, als de roos is verlept, Worden gestrooid op het liefdesbed Zo ook jouw gedachten, als jij heen bent gegaan, De liefde zelf blijft voortbestaan
PERCY BYSSHE SHELLEY, 'Music, When Soft Voices Die'
IV
OGEN OPEN
Eerste Kolonie San Jacinto-gebergte Republiek Californië
92 n. V.
O slaap, o zoete slaap! Natuurs verpleger, hoe dreef ik u heen, Dan gij mijn oogleên niet bezwareb wilt, Mijn zinnen domp'len in vergetelheid?
Jullie die je de oversteek Uit de andere wereld niet herinneren, Geloof me: Ik kon weer spreken Wat terugkeert uit de vergetelheid, Keert terug om een stem te vinden.
LOUISE GLÜCK, 'Wild Iris'
VI
DE NACHT VAN DOLKEN EN STERREN
Kort als een droombeeld, ijdel als een schim, Snel als het weerlicht in koolzwarte nacht, Dat plotsing aarde en hemel openbaart, Maar, eer een mensch nog zeggen kan: ' het licht!' Weer door de duisternis verslonden wordt; Zoo snel verdwijnt het schoonst en schitt'rendst heil.
WILLIAM SHAKESPEARE, Een midzomernachtsdroom
VII
HET DONKERLAND
Ik heb de eeuwigheid gezien vannacht, Als een grote ring van pure, eindeloze pracht, Een kalme, heldere kracht. Eronder werd de tijd gedreven door de sferen, Een omloop niet te keren, Als een schuivende schaduw waarin de wereld waart, Voortgestuwd in zijn wilde vaart.
HENRY VAUGHAN - 'De wereld'
VIII
DE VLUCHTHAVEN
...het eiland is vol klanken Muziek en zoet geluid, dat streelt, niet schaadt. Soms ruischen duizend heldere instrumenten Mij in het oor; soms stemmen, die ware ik na langen slaap ontwaakt, opnieuw in slaap Mij zouden zingen.
WILLIAM SHAKESPEARE, De storm
IX
DE LAATSTE EXPEDITIESOLDAAT
Ik ben, wat uit mijn vaders huis van dochters En broeders overbleef.
WILLIAM SHAKESPEARE, Twaalfde nacht
X
DE ENGEL VAN DE BERG
Als een Kluizenaar, ver van het aards gedruis, Wil mijn twijfelziek hart de wereld ontwijken Om mijn rampspoed te dragen als een eeuwig kruis, Waar alleen de liefde mij nog kan bereiken.
SIR WALTER RALEIGH,the Poenix Nest
XI
HET NIEUWE IETS
Mij, dierb're vriend, mij wordt gij nimmer oud; Mij schijnt in 't minst uw schoonheid niet verdoofd Sinds de' eersten blik.
A security breach at a secret U.S. government facility unleashes the monstrous product of a chilling military experiment that only six-year-old orphan Amy Harper Bellafonte can stop.
▾Beschrijvingen bibliotheek
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
▾Beschrijving door LibraryThing leden
Boekbeschrijving
Het lot van de wereld ligt in de handen van een klein meisje…
De zesjarige Amy Harper Belafonte is de dertiende proefpersoon in een geheim project van de Amerikaanse overheid. Een experiment dat volledig misloopt wanneer de eerste twaalf proefpersonen, besmet met een dodelijk virus, uitbreken. Amy weet te ontsnappen en verschuilt zich in de bossen van Oregon, ver verwijderd van de menselijke beschaving die wordt vernietigd door de gevolgen van het experiment. Honderd jaar later weet een ommuurde kolonie zich staande te houden tegen de kwaadaardige wezens die het dorre Amerikaanse landschap bevolken. Dan verschijnt uit het niets een jonge vrouw, ze heeft geen stem, geen herinneringen. Ze raakt bevriend met een groep jonge overlevenden en samen maken zij de oversteek naar de plaats waar het ooit begon om het geheim van haar mysterieuze bestaan te ontdekken – een geheim met de kracht om de wereld te redden.
)
)
)
)
Google Books — Bezig met laden...
post-apocalypse people living in a enclosure
4
/beste review ooit. (