Als puber heb ik de boeken van Giphart weggesmuld. Hij schreef over literatuur, seks, liefde, vriendschap en ik kon er geen geenoeg van krijgen. Dacht ik. Het nam wat af, ik werd ouder en begon bijna te denken dat ik het misschien ging ontgroeien (wat overigens gelukkig nooit helemaal gebeuren, ik blijf het een erg frisse en zeer leuke schrijfstijl vinden die hij hanteert) tot dit boek uitkwam.

Ik omhels je met duizend armen wist me echt te raken, net zoals Komt een vrouw bij de dokter dat een paar jaar later zou doen. De liefde is echt en dat voel je. natuurlijk zijn ook de vertrouwde Giphart ingredienten aanwezig, maar op een volwassener manier. Iedereen die van de andere boeken heeft genoten (of juist niet) zou dit boek zeker moeten lezen. Ik was erg onder de indruk, al weet ik natuurlijk ook dat geen typisch literair meesterwerk is. Toch... Lotti werd een mens van vlees en bloed....

NBD|Biblion:
Deze dikke roman van de populaire Ronald Giphart (1965) draait om een paar verhaallijnen: de liefde van Giph voor zijn prachtige vriendin, het lijden en sterven van Giphs moeder en de uitbundige vakantie op La Palma met een troepje filmcollega's. Verder zijn er de vertrouwde Giphartelementen: veel seks, humor, literatuur, levensdrift en een gemakkelijke verteltrant. Giphart is een speler met taal en thema's; soms bluft hij, soms is hij flauw, maar het geheel is sprankelend en leeslustbevorderend. Het meest aansprekend is het verhaal over de moeder die verzorgd wordt door Giph en zijn zusje. Giphart slaagt erin te ontroeren door alle branie heen. Deze roman is effectief geschreven, gaat de grote thema's niet uit de weg, en is laagdrempelig zonder triviaal te worden.
(Biblion recensie, Drs. Cees van der Pluijm) ( )