het tekenwerk van Dell'edera is (op de lichtjes fantastische cover na) van die aard dat je er achteloos over glijdt, dat je blik (bijna) nergens blijft hangen en dat zelfs de goorste gruwelijkheden (halve hoofden, uitpuilende ingewanden, ...) niet tot de verbeelding spreken. En als zodanig past dat tekenwerk dan eigenlijk best wel goed bij het scenario van Rankin dat de doorsnee detective een pinkhoogte optilt tot het niveau van een doorsnee griezelboek.

Los daarvan was het een aangename verpozing met veel vaart en konden we de horrormomenten en de plotse omkering wel smaken. Alleen is er behalve dat omkeren van wie dood of levend is, wie echt of niet echt is, ... niet bijster veel te beleven. De angst van de personages is (zowel in het verhaal, als in het tekenwerk) amper uitgewerkt. De achtervolgingsscène met de kannibaal is zo lam als een slakkenrace. En al ben ik dan niet de moedigste aller lezers, lege oogkassen, dichtgenaaide monden, glibberende darmen en afgehakte ledematen laten me doorgaans niet zo onverschillig als ze dat nu deden.

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2010/03/dark-entries.html ( )