Unseen Academicals is het 37ste Discworld-boek. Dat betekent dat het voor de fans zich afspeelt in de inmiddels overbekende schijfwereld met zijn bekende personages zoals de tiran Vetinari die er voor zorgt dat de stad Ankh-Morpor in het gareel blijft, de dwergen waarvan man en vrouw voor een niet-dwerg niet te onderscheiden zijn en de tovenaars in de onzienbare universiteit die vooral zich bezighouden met eigen belang.

Voor iemand die niet bekend is met de inmiddels rijkelijk opgebouwde geschiedenis op deze schijfwereld is het wellicht even met de ogen knipperen van waar men nu in terecht is gekomen. Maar de elementen die de lezer al snel doen denken aan onze eigen wereld maar dan net even bekeken vanuit een ander invalshoek, zal de nieuwe lezer die de specifieke humor van Terry Pratchett kan waarderen zeker doen verder lezen.

In dit deel wordt het fenomeen voetbal uitgelicht samen met het thema waardevol-zijn-voor-de-maatschappij in de vorm van het nieuwe personage, Nutt. Ook komen er een aantal romantische ontwikkelingen in voor.

Het voetbalgedeelte vind ik niet heel erg sterk. Wellicht omdat de manier van naar onze wereld kijken door Terry Pratchett inmiddels zo bekend is geworden dat het niet meer zo verrast. Het is voor mij dan ook meer een context voor de ontwikkeling van het personage Nutt. Hij duikt op als een zeer bescheiden personage die alles wel lijkt te kunnen en zich bij het minste geringste verontschuldigd. Door de aandacht die hij krijgt door Glenda, de nachtkokkin, ontrolt langzaam zijn achtergrond aan de lezer en wordt duidelijk wat hij werkelijk is.

Deze ontwikkeling is zeker de moeite waard omdat het ondanks de humor toch ook nog werkelijk iets heel serieus wil zeggen over hoe wij mensen met elkaar omgaan en wat wij elkaar onbewust en bewust aandoen.
Mooi gedaan. ( )

leuk, maar minder dan sommige andere van hem. Of komt dat doordat ik het op scherm las? ( )