Met als rode draad het leven van Sisi, een Afrikaans hoertje in Antwerpen leren we het leven kennen van drie lotgenoten. De dood van eerstgenoemde brengt de andere drie aan het vertellen en via talrijke flash backs, maar ook enkele flash forwards, lezen we over hun leven in Afrika, hun dromen en verwachtingen en de smokkel naar Antwerpen en hun leven daar. De vier dames hebben een andere achtergrond: de ene is academisch geschoold, de andere slachtoffer van pedofillie en nog een ander vluchtelinge die oorlog en verkrachting onderging. Ondanks de sexuele uitbuiting blijven ze hopen op een beter leven.
Net als in haar vorige boek komt er ondanks alle ellende een sprakeltje hoop piepen in het verhaal. Ook komen de culturele verschillen tussen Afrikanen en Belgen hier en daar aan bod, wat eerder verrijkend overkomt. Een vlot lezend boek dat zoals altijd nog beter kan, maar zeker niet de negatieve kritiek verdient die o.a. in De Standaard werd gespuid. ( )