Als Cassie gevonden wordt op een begraafplaats, weet ze niet wie ze is. Ze is haar geheugen volledig kwijt. Alex Rivers, een bekende auteur en de man van Cassie, meldt zich bij de politie om zijn vrouw op te halen. Cassie kan het maar niet geloven. Deze beroemdheid, die haar zo in de watten legt, is háár man. Al snel werpen de stukjes uit haar geheugen die langzaam terug komen en het onvoorspelbare gedrag van Alex, een schaduw over dit sprookje. Haar “liefhebbende” echtgenoot heeft iets voor haar te verbergen.

Een tegenvaller, anders kan ik het niet zeggen. Het boek gaf me een Danielle Steel-film-gevoel (nog nooit de behoefte gehad één van die boeken te lezen). Ik vond het een wat rommelig geheel, met veel flashbacks en er gebeurde weinig verrassends. Nogal voorspelbaar dus. Later werd het wel ietsje beter. Als haar andere boeken zijn zoals deze, dan zal Jodi Picoult niet één van mijn favoriete schrijfsters worden. Maar van horen zeggen heb ik dat de eerste boeken van haar niet al te best zijn en dat ze daarna steeds beter worden. Er is dus nog hoop voor de titels die ik nog van haar in de kast heb staan. ( )