Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
They have names like Barmy Bernie, Daft Donald, and Steamin' Sammy. They like lager (in huge quantities), the Queen, football clubs (especially Manchester United), and themselves. Their dislike encompasses the rest of the known universe, and England's soccer thugs express it in ways that range from mere vandalism to riots that terrorize entire cities. Now Bill Buford, editor of the prestigious journal Granta, enters this alternate society and records both its savageries and its sinister allure with the social imagination of a George Orwell and the raw personal engagement of a Hunter Thompson.… (meer)
This book was exceedingly violent, foul, and depressing - and one hell of a read. It also convinced me that I will never attend a soccer game in Europe. ( )
Very interesting despite some flaws. It would have been helpful for context if Buford had shown how the firms are a minority of the supporters. The most popular sport in the world is followed by all classes, ages, ect. Some of the descriptions make it sound as if only thugs are attracted to soccer.
The account of rioting violence in Italy at the beginning and end of the novel was by far the most fascinating for me. The power of the crowd and the desire for an "us against them" struggle is mysterious and seductive.
I would love to see an updated chapter/afterwards that reflects on how this phenomenon has changed since publication. ( )
Reading this after seeing it on Asa's list and my Mom's bookshelf. Not for the faint of heart! Be warned! This alternates between high comedy and horrifying violence: a literal "riot"! But what I liked best about this book though was the narrator. Where gonzo journalism usually tends to be excessively self-aware, either in the American tradition (I was driving THIS and fucked up on THAT) or the British tradition (forgive my mincing but oh me, oh my!) this book is written by a BUDDY. You're always right there with him: too drunk to keep up, fists clenched for no reasons, grossed out and slightly terrified by your new "friends", etc. Excellent, excellent book: a hoot, a riot, a real roller coaster! ( )
They have names like Barmy Bernie, Daft Donald, and Steamin' Sammy. They like lager (in huge quantities), the Queen, football clubs (especially Manchester United), and themselves. Their dislike encompasses the rest of the known universe, and England's soccer thugs express it in ways that range from mere vandalism to riots that terrorize entire cities. Now Bill Buford, editor of the prestigious journal Granta, enters this alternate society and records both its savageries and its sinister allure with the social imagination of a George Orwell and the raw personal engagement of a Hunter Thompson.
▾Beschrijvingen bibliotheek
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
▾Beschrijving door LibraryThing leden
Boekbeschrijving
Wereldwijde bestseller over supportersgeweld en Massahysterie.
Van Tussen het tuig werden in Nederland meer dan 25.000 exemplaren verkocht.
Klassiek voorbeeld van onderzoekjournalistiek. -----------------------------------
Sinds Bill Buford er getuige van was hoe op een vredig Engels station een trein door dolgedraaide voetbalfans werd vernield, is het fenomeen van het supportersgeweld hem blijven intrigeren. Om aan den lijve te ervaren wat de massale roes rond een wedstrijd teweegbrengt, stortte hij zich jarenlang in het Engelse supportersleven. Zijn verslagen van ophitserijen, vechtpartijen en van de strijd om de macht laten zich lezen als reportages van een oorlogscorrespondent. Tussen het tuig is een briljant en klassiek voorbeeld van undercoverjournalistiek.
'Bufords boek is onweerstaanbaar, intelligent en meeslepend.' Martin Amis 'Bloedstollend.' Het Parool
Over Hitte: 'Fantastische culinaire literatuur.' Publishers Weekly 'Een van de geestigste en meest informatieve boeken over eten en toprestaurants ooit.' La Vie en Rose
Bill Buford (Verenigde Staten, 1954) woonde lange tijd in Engeland. Hij werd bekend door zijn jarenlange werk als hoofdredacteur van het literaire tijdschrift Granta en als oprichter van de gelijknamige uitgeverij. Sinds 1996 werkt hij als fictieredacteur voor The New Yorker. Van Bill Buford verscheen bij Meulenhoff ook Hitte, zijn onthullende verslag van zijn ervaringen als leerling van de Italiaanse topkok Mario Batali. Recensie(s)
Hoewel het voetbalvandalisme al lang niet nieuw meer is, blijft het een fascinerend onderwerp. Ook journalist Bill Buford raakte in de ban van dit fenomeen. Jarenlang trok hij op met groepen Engelse voetbalvandalen, in de hoop via deze methode van participerende journalistiek door te kunnen dringen tot de denkwereld van deze supporters en inzicht te krijgen in hun beweegredenen. Een en ander heeft geresulteerd in een verzameling bizarre, onthutsende, maar soms ook humoristische verslagen, hier en daar onderbroken door vruchteloos en weinig origineel gefilosofeer over massapsychologie en aanverwante onderwerpen. Ondanks de troosteloze aard van het onderwerp een boeiend boek voor sportliefhebbers met een geengageerde inborst.
)
)
)
Google Books — Bezig met laden...
2