When the author learns he's going to be a father, he thinks it's time to settle it once and for all: is he a full blood vegetarian or not? Which attitudes should he be passing on to his future son concerning the eating of animals? Foer keeps it personal throughout the book. On almost every page he makes you think about your own nutritional habits, without trying to impose his own views. A pleasant and informative read. ( )

Dit boek heeft mij toch weer gesterkt in mijn overtuiging dat het voor niets en niemand goed is vlees te blijven consumeren. De gedachte "bedenk bij elk stukje vlees of stukje vis op je bord dat dit dier werkelijk heeft geleden, hoedanook" is voor mij voldoende om vlees en vis te laten voor wat ze zijn. ( )

Bio is helemaal mijn ding, al moet ik toegeven dat ik niet consequent ben. De laatste weken doe ik echter extra mijn best. Dat komt omdat ik het boek "Dieren eten" van Jonathan Safran Foer heb gelezen. Ik las het in één ruk uit, want het is heel vlot en overtuigend geschreven.

Jonathan Safran Foer laat ons nadenken over de voedselindustrie en de redenen waarom we bij het minste op onze achterste poten gaan staan maar de uitwassen van de voedselproductie zomaar accepteren. Er zijn immers geen zinnige redenen op te noemen waarom we dat zouden doen en toch kraait er geen haan naar. In plaats van kwaliteitsvol, lekker, ecologisch, diervriendelijk én mensvriendelijk voedsel te eisen, proppen wij ons dus vol met goedkoop geproduceerde rommel die helemaal niet zo goedkoop zou zijn als alle verborgen kosten van milieuvervuiling, gezondheidsproblemen en dergelijke meer zouden meegeteld worden.
De voedselindustrie - de naam zegt het zelf al - produceert veel te veel spotgoedkoop voedsel van een ondermaatste kwaliteit en reduceert daarvoor dieren tot producten in plaats van hen gewoon dieren te laten zijn.

Het hoeft geen betoog dat de schrijver vegetariër is ... Dat zal ik wel nooit worden, daarvoor smaken de ribbetjes me net te lekker, maar ik ben me er nu wel van bewust dat vlees niet uit de lucht komt vallen en dat we er beter wat minder van eten. Dat is niet alleen goed voor de dieren zelf, maar ook voor het milieu. De laatste weken kies ik dus zowiezo principieel voor fairtrade en bio. Zo weet je toch zeker dat je proper geproduceerde producten aanschaft, en dan heb ik het niet alleen over het milieu maar ook over biodiversiteit en de sociale impact van de industrie in ontwikkelingslanden zoals Brazilië bijvoorbeeld. Het boek van Safran Foer was net het zetje dat ik nodig had ... ( )

Een teleurstellend boek. Hoewel ik helemaal achter de boodschap sta dat de bio-industrie moet worden afgeschaft, vind ik de manier waarop hij dit beschreven heeft zeer zwak. Ik heb het boek met moeite uitgelezen. De biologische boeren worden de hemel ingeprezen, bladzijde lang wordt beschreven wat voor aardig mensen het niet zijn, met leuke gezinnetjes in sfeervolle woningen en daar tegenover staan de verschrikkingen van de bio-industrie waarover hij alleen van horen zeggen spreekt. De feiten in het boek zijn verschrikkelijk, maar door de onevenwichtigheid van het boek worden de feiten ook twijfelachtig.
Hij had er beter aan gedaan om of een echt roman te schrijven die zich bijvoorbeeld afspeelt in een kippenfokkerij of slachthuis of helemaal te kiezen voor de journalistieke kant en de misstanden ook goed uit te zoeken. Jammer. Zijn vorige boeken vond ik wel goed geschreven. ( )

een beklijvend boek waarin men vele vragen stelt en weinig antwoorden vindt... het doet je nadenken over wat je in je mond stopt, dat die handeling ook een weloverwogen daad kan zijn. Waar komt je eten vandaan? En hoe zit het met de groenten- en fruitindustrie???? ( )