Georges Bataille werd in 1897 geboren in Billom in de Puy-de-Dôme en overleed in 1962 in Parijs. Zijn leven valt samen met het zoeken naar een filosofische waarheid die elke waarheid overschrijdt. Een aantal markante feiten getuigen daarvan: bekering tot het katholieke geloof (1914), geloofsverzaking (1920), kennismaking met het werk van Nietzsche (1923), psychoanalyse (1926), kennismaking met het werk van Marx en Hegel (1930), toetreding tot de Cercle communiste démocratique (1931-34), strijd tegen het fascisme (1936), oprichting van een nietzschiaans en anti-katholiek genootschap en van de Collège de sociologie (1936), inwijding in de yoga (1938), begin van de "innerlijke ervaring" (1939). Het oeuvre van Bataille is veelzijdig: essays, gedichten, romans, maar streeft uitsluitend naar het benaderen van grenssituaties (pijn, dood, genot) die een duidelijke uitdrukking zijn van het "onmogelijke".
"Het blauw van de hemel" werd geschreven in 1935, maar werd pas gepubliceerd in 1957. Over dit boek is het volgende leesbaar op internet: Long poème teinté d'angoisses, "le bleu du ciel" est une métaphore de la mort, ou plutôt de notre rapport à elle. Pour alimenter cette belle analyse de notre vue du néant, Georges Bataille a choisi de rendre à la vie et au "bon vivant" toutes leurs lettres de noblesse. Il raconte une vie d'exces - beuveries et nuits blanches - à partir et au terme de laquelle se dessine un certain ciel... . ( )