StartGroepenDiscussieMeerTijdgeest
Doorzoek de site
Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.

Resultaten uit Google Boeken

Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.

Bezig met laden...

Beatrice en Vergilius (2010)

door Yann Martel

Andere auteurs: Zie de sectie andere auteurs.

LedenBesprekingenPopulariteitGemiddelde beoordelingAanhalingen
1,9911388,165 (3.24)91
When Henry receives a letter from an elderly taxidermist, it poses a puzzle that he cannot resist. As he is pulled further into the world of this strange and calculating man, Henry becomes increasingly involved with the lives of a donkey and a howler monkey--named Beatrice and Virgil--and the epic journey they undertake together.… (meer)
Bezig met laden...

Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.

Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek.

» Zie ook 91 vermeldingen

Engels (133)  Nederlands (5)  Deens (1)  Duits (1)  Alle talen (140)
Toon 5 van 5
Er valt van alles op dit boek aan te merken, maar sommige scènes en beschrijvingen vond ik zo indringend dat de 4 sterren voor mij toch verdiend zijn. Hoofdpersoon Henry, (die net als Martel een boek heeft geschreven met een belangrijke rol voor dieren -The life of PI dat ik niet heb gelezen) kan stil leven van het succes. Zijn 2e boek, dat een luchtige, of in elk geval andere manier wil zijn om om te gaan met de Holocaust, wordt neergesabeld door zijn uitgever en hij gaat met vrouw in een Europese grote stad wonen (ik vond het het meest lijken op Wenen). Daar komt hij in contact met een oude taxidermist met een schitterende verzameling dieren die Henry's hulp nodig heeft bij het voltooien van zijn levenswerk, een toneelstuk met in de hoofdrollen een ezel Beatrice en een brulaap Virgil. We lezen grote delen uit dit stuk, dat erg Godot-achtig is. Misschien nog wat absurder, doordat het zich bijvoorbeeld afspeelt in of op The shirt, inderdaad een (gestreept) hemd, en er ook geregeld haast onbegrijpelijke incrowdtaal tussen de twee dieren wordt gesproken. De 1e scène, een beschrijving door Virgil in dialoog met Bea van een peer, een vrucht die zij niet kent (wel ananas en avocado) vond ik werkelijk subliem. Gaandeweg wordt de grote, schonkige taxidermist steeds enger. Steeds duidelijker wordt dat zijn toneelstuk over de dieren een allegorie is voor de Holocaust, the Horrors zoals B. en V. het noemen. De beschrijvingen van de martelingen, de pijn en de dood aan het eind van het stuk zijn niet te lezen zonder heftige emoties, en ook niet weg te leggen. Ook heel indringend zijn de 13 'games for Gustav' korte dilemma's die na afloop beschreven worden, zoals die zouden kunnen spelen in de Holocaust. Maar daarvoor zitten ook meer humoristische Becket-imitaties. Kortom, de taxidermist heeft het boek geschreven dat Henry had willen schrijven. Maar er zijn wel losse einden en inconsequenties: hoezo is de taxidermist een Nazibeul die zijn misdaden wil goedmaken met zijn toneelstuk? Onwaarschijnlijk en ook niet goed te rijmen met de rol die Flaubert's St. Jean in het boek speelt. Beatrice en Virgil, is dat niet een erg willekeurige en flauwe toespeling op Dante? Waarom het onverwachte en tot niets leidende eind van het boek? Wat betekent het detail dat Henry's hond Erasmus rabies krijgt en kat Mendelssohn aanvalt, zodat beiden afgemaakt moeten worden -waarbij de suggestie sterk is dat de taxidermist, die erg ongeinteresseerd, zo niet vijandig, tegen de hond was wel verdacht moet raken. Maar, zoals gezegd, andere dingen wogen zwaarder voor me. ( )
2 stem Harm-Jan | Jul 3, 2020 |
Om eerlijk te zijn: ik weet niet goed wat ik van dit boek moet vinden, ik heb er heel tegenstrijdige gevoelens over. Aan de ene kant bevat het prachtige passages: vooral de dialogen tussen Beatrice en Vergilius zijn soms weergaloos, en nog meer naarmate blijkt dat ze metaforisch en zelfs verhullend en therapeutisch bedoeld zijn; ook het slot met de 13 spelen is aangrijpend, vooral door de naar de keel grijpende pertinentie waarmee de holocaust concreet wordt gemaakt.
Maar dan is er de verhaalconstructie: schrijver met writer’s block belandt bij een nogal onguur persoon die een winkel van opgezette dieren uitbaat (waar de ezel Beatrice en de brulaap Vergilius tussen staan), wordt ingewijd in de wereld van de taxidermie (het opzetten van dieren) en krijgt intussen stapsgewijs fragmenten voorgelezen van de dialoog tussen Beatrice en Vergilius); het is een theaterstuk dat door de taxidermist geschreven is. Daarbij wordt pas heel geleidelijk de band met de holocaust duidelijk.
Die hele constructie doet bij het lezen heel geforceerd aan, en ook achteraf blijf ik ermee worstelen. Het is me duidelijk dat Yann het thema van de holocaust op een originele wijze wilde aanbrengen, zoals ook de Hongaarse Nobelprijswinnaar Kertesz dat doet (er staat een indirecte verwijzing naar hem in het boek). Maar tegelijk heeft hij het boek propvol gestoken met literaire verwijzingen, - de meeste niet expliciet – die het boek een hyper-intellectualistische tint geven. Die naar Dante is heel duidelijk (maar dan gaat het eigenlijk alleen maar over het 1ste deel van de Divina Comedia, heeft Yann ook de weergaloze delen 2 en 3 gelezen?), en in de theaterfragmenten springt Beckett zowat van elke pagina en komt ook Camus subtiel aan bod; en dan noem ik nog maar de meeste evidente. Allemaal wat te opzichtig. En dat geldt nog meer voor de afloop van het verhaal (de passages net voor de 13 spelen), die bij mij overkwam als een leeglopende ballon.
Yann is er in geslaagd een ingenieus en aangrijpend boek te schrijven, maar ook een ergerlijk en soms eerder zeurderig boek. Het is duidelijk dat het je niet onverschillig laat en misschien daarom de moeite is om te proberen. Maar voor mij, als ik mijn buikgevoel laat spreken, neen, ik vind dit echt geen geslaagd boek. ( )
1 stem bookomaniac | Mar 13, 2018 |
Vreemd boek, maar ook vreemd fascinerend. Beklemmend, fascinerend, en niet weg te leggen als je er eenmaal in begonnen bent. Nou ja, dat is mijn persoonlijke mening. Ik heb het een in één zit uitgelezen. Was ook niet zo moeilijk met een boek van rond de 180 bladzijden. ( )
  Boekenbeestje | Sep 23, 2010 |
De beklemming neemt toe en mondt uit in een aangrijpende finale. Beatrice en Vergilius is een meer dan waardige opvolger van Het leven van Pi.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.com/2010/07/yann-martel-beatrice-en-vergilius.htm... ( )
  jebronse | Jul 31, 2010 |
Origineel.
Ik heb ervan genoten.
Vooral de eerste deialoog met de beschrijving van de peer. ( )
  Frank_49 | Jul 17, 2010 |
Toon 5 van 5
I'm sorry, but this allegory is no "Animal Farm" or "Watership Down." It's a cloying episode of "Winnie the Pooh" In Which Piglet and Rabbit Are Hacked Apart and Eaten. Martel's attempt to represent 6 million Jews with a pleasant donkey and a friendly monkey is just well-meaning sentimentality dressed up with postmodern doodads. "Beatrice and Virgil" does little to bring us closer to appreciating the plight of those victims or to fathoming the cruelty of their murderers. Whatever "artful metaphor" Martel began with, it ends up skinned and stuffed -- not alive, not even lifelike.
toegevoegd door Shortride | bewerkThe Washington Post, Ron Charles (Apr 14, 2010)
 
Mr. Martel’s new book, “Beatrice and Virgil,” unfortunately, is every bit as misconceived and offensive as his earlier book was fetching. It, too, features animals as central characters. It, too, involves a figure who in some respects resembles the author. It, too, is written in deceptively light, casual prose... Nonetheless, his story has the effect of trivializing the Holocaust, using it as a metaphor to evoke “the extermination of animal life” and the suffering of “doomed creatures” who “could not speak for themselves.”
toegevoegd door Shortride | bewerkThe New York Times, Michiko Kakutani (Apr 13, 2010)
 
As the Holocaust has forever recast our understanding of humanity and historiography, so might Beatrice & Virgil, which ingeniously ruptures the division between worlds real and imagined, forcing us to reconsider how we think of documentary writing. Forget what this book is “about”: Yann Martel's new novel not only opens us to the emotional and psychological truths of fiction, but also provides keys to open its fictions ourselves, and to become, in some way, active participants in their creation.
toegevoegd door ShelfMonkey | bewerkThe Globe and Mail, Pasha Malla (Apr 9, 2010)
 
At the end, author Henry develops some "games", 12 questions posing moral quandaries: would you allow your son to endanger his life to try to save the rest of the family? If you knew people were about to be killed and you couldn't stop it, would you warn them? If only Martel had bothered to dramatise any of these dilemmas, he might have produced a novel that didn't show the limits of representation quite so painfully.
 
Beatrice and Virgil is a chilling addition to the literature about the horrors most of us cannot imagine, and will stir its readers to think about the depths of depravity to which humanity can sink and the amplitude of our capacity to survive.
 

» Andere auteurs toevoegen (7 mogelijk)

AuteursnaamRolType auteurWerk?Status
Yann Martelprimaire auteuralle editiesberekend
Bridge, AndyArtiest omslagafbeeldingSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Versluys, MarijkeVertalerSecundaire auteursommige editiesbevestigd
Je moet ingelogd zijn om Algemene Kennis te mogen bewerken.
Voor meer hulp zie de helppagina Algemene Kennis .
Gangbare titel
Oorspronkelijke titel
Alternatieve titels
Oorspronkelijk jaar van uitgave
Mensen/Personages
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Belangrijke plaatsen
Belangrijke gebeurtenissen
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Verwante films
Motto
Opdracht
Eerste woorden
Henry's tweede roman, evenals zijn eerste onder pseudoniem geschreven, had het goed gedaan.
Citaten
Laatste woorden
(Klik om weer te geven. Waarschuwing: kan de inhoud verklappen.)
Ontwarringsbericht
Uitgevers redacteuren
Auteur van flaptekst/aanprijzing
Oorspronkelijke taal
Gangbare DDC/MDS
Canonieke LCC

Verwijzingen naar dit werk in externe bronnen.

Wikipedia in het Engels (2)

When Henry receives a letter from an elderly taxidermist, it poses a puzzle that he cannot resist. As he is pulled further into the world of this strange and calculating man, Henry becomes increasingly involved with the lives of a donkey and a howler monkey--named Beatrice and Virgil--and the epic journey they undertake together.

Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.

Boekbeschrijving
Haiku samenvatting

Deelnemer aan LibraryThing Vroege Recensenten

Yann Martel's boek Beatrice and Virgil was beschikbaar via LibraryThing Early Reviewers.

Actuele discussies

Geen

Populaire omslagen

Snelkoppelingen

Waardering

Gemiddelde: (3.24)
0.5 5
1 34
1.5 7
2 77
2.5 20
3 148
3.5 28
4 118
4.5 21
5 70

Ben jij dit?

Word een LibraryThing Auteur.

Canongate Books

2 edities van dit boek werden gepubliceerd door Canongate Books.

Edities: 1847677657, 1847679242

Penguin Australia

2 edities van dit boek werden gepubliceerd door Penguin Australia.

Edities: 1921656255, 1921758279

 

Over | Contact | LibraryThing.com | Privacy/Voorwaarden | Help/Veelgestelde vragen | Blog | Winkel | APIs | TinyCat | Nagelaten Bibliotheken | Vroege Recensenten | Algemene kennis | 203,199,958 boeken! | Bovenbalk: Altijd zichtbaar